Müşfik bir renksin sen:
Yakutunda gözlerinin saklandığım kadar hicazın sapladığım kalemin akan kanında yalnızlığın ve mevsimin yarenlik ettiğim seferi iklim içimde esen yılmaz rüzgâr bense bir yılkı atı mabedim miladım mihrabım yandan çarklı aymazlığında yanan ışıkların.
Ben askerim.
Ben yenilmezim.
Allah rızası için baş koyduğum vatan aşkım ve mabedim varsın olsun mezarım.
İstikamet:
Ata’mın gösterdiği yolda.
İhanetse asla yakışmaz vatan evladına.
İsyanım zalime; isyanım vatan hainine:
Ben bir ananın bir babanın biricik evladı lakin vakit geldi mi cennete gitmeye dünden sevdalı.
Peygamber Efendim, yüce Rabbim Size geldim beni komşu eyle Efendimize ben ölsem bile bu topraklar bu millet sana emanet yüce Rabbim.
Mizacım.
Miadım dolmuşsa bile.
Mabedim mezarımsa eğer ki…
Ey, anam!
Ey, babam!
Ey, Atam!
Ben ölmedim sadece görünmezim.
Ben ölmedim ruhumsa enginlerde saklı ve işte cennetin müdaviyim pek çok arkadaşım gibi pek çok yiğit vatan evladı gibi.
Ben askerim.
Ben asil kanı ile bir Türk evladıyım.
Türküler yanık.
Ağıtlar bağrında anamın.
Türkün sırtı yere gelmez hele ki hele ki:
Allah rızası için baş koymuşken bu yola Vatanı uğruna.
Nice beis.
Nice yeis.
Yasınız olmasın yatsıda kılacağınız namazda dua isterim.
Ben Türkiye’yim ben asilim ben asi bir rüzgârım içime eserim içine de ters eserim hainin, zalimin ülkesine ihanet edenin ensesinde bir hışımla tek hamlede yere sererim.
Ölmedim ben.
Görünen o ki: bedenim kaskatı.
Ölmedim ben ki…
Sonsuzluğun yoldaşı.
Nefesim sönse bile.
Nefesi sönmez her bir Türk evladının ve her bir yiğit neferin.
Acımız acınız.
Lakin bizler bu yolun yolcusuyuz.
Kutsal vatan toprağım ve yetişen neslim, atam yadigârım yarenim yavuklum, eşim evladım anam babam.
Bayrağım şerefli.
Ayına yıldızına kurban olduğum.
Bayramımsa toprağa konduğum gün hele ki bu toprak bana yadigar iken şeceremin neslinden seccadeye baş koyan milletim benim başımın tacı ben sadece bir ana babanın değil tüm Türkiye’nin biricik evladı.
Yanacaktır o ateş.
Adı İlahi.
Yanık kokmasın da hiçbir mektup.
Yârim, eşim çocuklarım size emanet önce Rabbime.
Bu günler de geçecek ve sonsuza değin yaşayacak Türkiye Cumhuriyeti ve hep dalgalanacak bayrağım.
Kimse huzurumuzu baltalayan.
Kimse bir baltaya sap olamamış, bu kutsal vatan topraklarına göz koyan.
Ben gidiyorum hatta gittim ama ardımdan geliyor nice vatan evladı biz askerler biz ülkemin koruyucu neferleri biz Türkler elbet Rabbimize emanet.
Özgürdür bu millet hep de özgür kalacak.
Yiğidim yiğitlerim yol arkadaşlarım.
Yüce Rabbim, Sana geldim.
Sen koru vatanımı, milletimi, devletimi.
Teslimiyetim.
Teninde saklı iklimin.
Tasfiye etsem ne ki dünümü?
Türküler yaktığım, çağladığım.
Şiarım iken her mevsim ben ki: bir mevsimde nice iklimle iç içe.
İçtimada iken iç sesim.
İhya olası yüreğim.
İfa edilesi nice vazifem ki ben anamın gözünün nuru ben ki; servetimdir sonsuzluğun ufku.
Bir mizacım vardır ki meali yarın.
Sessizlikse hükmeden.
Sessizlik iken en gürültülü ses.
İz düşümü hayallerin.
Ölüme giderken bile ülkem Türkiye’m diye çağlarım.
Yâd edilesi dünüm ve makberim ve mahşerim.
Mayın dolu olsa ne ki önümde uzanan yol?
Kimi bir kere ölür kimi bin kere ve nasıl ki korkum yoktur vatan haininden nasıl ki baş koydum ben Türkiye aşkıma kimse de döndüremez beni yolumdan.
Dünümde saklı yiten hayallerim lakin yeniden hayal kurdum.
Tek hayalim iken Rabbin Dergâhı ve işte şehadet şarabını içtim içeli Rabbime kavuştum.
Eserim yel gibi ezelden.
Eziyet addedilen ne ki eğer ki ucunda vatan aşkı olmasa?
Aç yatarım susuz yaşarım ama vatansız asla.
Yanarım yakarım ve tek yalvardığım yüce Huda.
Ben ateşim.
Ben askerim.
Ben Türk’üm.
Ben yanık türküyüm.
Uçuşan tülüm.
Duvağıyım ölümün.
Davetlisiyim cennetin.
Aşkla baş koyduğum yol ki nasıl ki dönüşüm olmaz.
Ufkumda asılı o bam teli namerdin lafı dahi olmaz.
İsyanım zalime.
İsyanım vatan hainine.
Bu topraklarda yaşar yaşatırım coşkumu.
Yağmalanmış ruhlardan değilim ben cennetim cennet kokulu anam Anadolu’m ve yüce vatanım.
Kim çıkarsı çıksın karşıma asla boyun eğmem eğdirmem de milletime yandığım kadar Allah aşkıyla canım feda olsun biricik ÜLKEME…