0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
230
Okunma
Uçurdum seni kollarımdan Yarım haliyle bulutlardan sıyrılıp ulaşmaya çalışırcasına sarkıyor gözlerime güneş
Kayalıklar dalgalarla kucaklaşırken alaca akşam kızıla dönüyor zaman ilerledikçe yüreğimdeki fırtınayı dindirebilmenin uğraşıyla Derin bir nefes alıyorum yosun kokularıyla harman olmuş havadanBelli ki fırtına öncesi yüreğimden uzaksın Görebilmek dokunabilmek toprak hasretliğinde yağmur çiselerine dönüşmüyor artık Ay gülümsemiyor batan güneşe
yalnızlığıma usulca bırak ellerini der gibiDün gece mumlarını söndürdüm bir daha yakmamak üzere uçurdum seni kollarımdan şiirlerimde olmayacaksın artık gözlerini hatırlamıyorum gecelerimden çıkarıyorum seni Hayatımda olacaksa sığınacak liman demirlemek olmayacak rıhtımına Belki de sadece yosun kokuları olacak martı çığlıkları da kulaklarımda
MehmetDüpel 20071102
