Yunus efendi:öldürme hissiyatı olan bir insan aşılanarak sonsuz bir dünyada nasıl yaşar
Mehmet efendi:yarım kalan öyküme mecal getirme nolursun,ölmüş bir adam asla düşmanından üstün olamaz eğer yaşıyorsa
Düşmanını öldüren bir ölü ise düşmanıyla yine mücadele etmek için...
birbirini bıçakla, silahla kovaladıkları da olur
Ruhunda sonsuzluk varsa şayet ölmüş azabında erirken ölü sayılmaz şehit olur
Çünkü Allah’ın merhametini yakan azap işlenmiştir;lakin birbirine karşı güttükleri duygu mazlumun zalime karşı duygularıyla bütünlük içinde uygulanır,ruhun bütünlüğü bozulmaz çünkü
Akif efendi:yaşarken ölü olanlar,ölümden sonrasını sadece seyrdeyken kalbiyle sezer durumda bilir...
Yunus efendi:sonsuzlukta ruh iradesini sunarken kalıbıyla nasıl yaşar
Mehmet efendi:gün geldi kine boğuldum,gün geldi nefsim beni büyük yerlerde nefrete boğdu;ama öldüm çok şükür kimseye zarar vermeden..
Aklınla sez kalbinle bil...
Kalbinle yaklaş fikrinle farket...
Yunus efendi:ölmek nasıldır peki?
Yaşadığınızı anlatır mısınız?
Mehmet efendi:zavallı insanları öldürmek suçtur,ölüm ise ayıp değil,Allah’ın yarattığıdır..
Akif efendi:felsefesi derindir ölümün,düşlemek göz kapaklarına ziyan değil,ölmek bir göz kapağı sırrıdır,bilen bilir ölümún ne olduğunu..
Mehmet efendi:ölmeden önce anlatamazsın ölümü,yaşanılmadan anlatılmaz;ama anlatayım sana
Gezindik turladık bizi görmediler kader buna nasip oldu...
Akif efendi:can alınır gibi değil,ölmek neye murattır hiç yaşamadan ölünmüşüm..
Yunus efendi:kukla gibi hayatı oynatıyorsun ciddiyet halinde hiçbir temasın yok,anlatılmaz yaşanılır diyoruz ya..
Mehmet efendi: önce titrek bir tilki gibi,güneşi gördüğünde musmutlu kalan sonra
Alem başka alemi gördüğünde anlar öldüğünü zaten...
Sıkı dur bir espri yapacağım ben ölümüyüm şimdi...
Gözlerinin gördüğün yerde ruhunun halindan özünden başka birşey göremiyorsun...

Gezgin imgeler