Hangi rengin asasısın, sevgili ruhum hangi asaletin de uzamında saklıdır sonlanmayan umudum, ufkum…
Göğün reçinesine bandım aşkı.
Azadesiydim yüreğin şanımla şerefimle yaşadığım kadar aşktı başımın tacı.
Yüce Rabbim, meylettiğim yeminin üstüne ant içtiğim kutsal kitabın ve tüm değerlerin nüktesi sihirli bir varlık siması tanıdık bir acı.
Evrelerde saklıyım.
Devrim kapanmadı devrelerim yanmadı devrettiğim ilhamın ve kalemin ayak izinde saklı yüreğin nüansı, romansı.
Dipçiği hüznün.
Kesif sessizlikte saklı geçip gitti de ömür.
Kayrası sözcüklerin kayıp mazimde kaybolan nefsimde ve o zümre ki:
Mazlum ve mahzun yüreklerin ç/ağladığı…
Ben ki:
Acının zirvesinde…
Kutsandığı kadar yüreğim gözüm de gönlüm de en tepede ne de olsa İlahi Kavşaktır adımladığım ve o İlahi Rakım, hidayetin b/eşiği aşkla eşleşen sözcüklerim bazen naçar bazen isyankâr af, eyle beni ey yüce Tanrım.
Sancılı bir gün bir döngü.
Sanrılar uçuşan.
Sadakat yemini ettiğim o günü unutmak ne mümkün?
Bir yaşındayım belki de bin yaşında:
Esefle kınandığım acılar yokuşunda.
Araf’tadır yüreğim ve emre amade tutulan nutkum:
Yüce Rabbimin nezdinde bilediğim kadar umudun ve ruhun döşemeleri ne çatlak ne de kaygan yere düşmem an meselesi gel gör ki vardır illa ki beni bir koruyan.
Göğsüm kabarmakta.
Göğün revnak sessizliğinde kuşlar nasıl da uçuşmakta.
Kendimden çaldım ben bu yüreği.
Kendime kandım acıyla baltalansa da mizacım asla arıza çıkarmadığım kadar asasıdır kalemim, bu sonsuz aşkın.
Bir rengim ben belki nicesi.
Bir rakım ki:
Ne kuytulardır beni benden alan ne de izbelerde fısıldayan nice karanlık gölge nice yalan dolan.
Doğruyum.
Eğri de oturmadığım kadar…
Dürüstüm Rabbime sevdalı ve minnettar.
Ruhumda uçuşan gamlı notalar var bir de solumdaki Sol Anahtarı ve işte başımın tacı sözcüklerin firarı.
Ben bir esintiyim ve delişmen bir rüzgâr.
Genelde suskun ve Pişekâr.
Hazanın güftesiyim de bir ömür.
Hüznün gediklisi…
Nice şiirin esintisi ve işte yüreğimdir sevginin kâh nesri kâh neşri.
Bir edim.
Bir hayal.
Bir gerçek.
Rotamsa adil Rabbime dönük yüzümde güzergâhım baş koyduğumdur sevgi ve umut ve İlahım yüce Mevla’m.
Umudun bileşkesi sözcüklerin esintisi.
Lal yüreğimden dökülür notalar:
Bazen la.
Bazen sol.
Bazen do.
Rengimle azat edilesi bir firakım.
Saydam ruhum nice günahım ve sevabım…
Kat çıktığım tepeye ve kat izinde duygularımın nasıl da müşfik ve Rabbine minnettar.
Kulu kölesi olmadım hiçbir insanın.
Kuruşun dahi hesabını yaparken nicesi ve işte:
Ak akçe kara gün içinde nezdinde İlahi Sevginin nezdinde İlahi Adresin.
Girizgâhım aşk.
Güzergâhım umut.
Beylik söylemlerden uzak.
İçine düştüğüm bir tuzak değil asla aşk bilakis büyüyen bilakis şahlanan ve şerefimle altına imzamı attığım nice nutuk.
Ben bir şiirim.
Ben asla şair değilim.
Ben bir nesrim belki onlarca yüzlerce roman ve işte romansı aşkın özlemin de bam telinde infilak eder yüreğim.
Domino taşları.
Ya da piyonu iken yaşların.
Oysaki ben tek bir zerreyim haiz olduğum sonsuzluğun gizinde saklıdır aşkın esareti ve deli cesareti ile baş koyduğum yolun da elbet vardır ulaşacağı o İlahi Adresi.
Dünüm.
Günüm.
Yarınım.
Kalan yarısı ömrümün.
Yâdım.
Yârim.
Yarenim.
Tiz sesinde yalnızlığın.
Sadakat yemini ettiğim Rahman ve işte İlahi Rüzgârın eksik olmadığı kalemimle koştuğum aşkla ulaştığım yüce Dağın yamacı bir de burnu K/af dağında olanların dinmek bilmeyen gururu elbet af dilediğim Ümmetin sesinde birliğinde ansızın hâsıl olan nice mucize ve gördüğüm kadar acıyı gömdüm de dünümü.
Mizacım yaralı.
Mihrabım yerinde.
Miladım saklı Allah katında.
Şairin Mihriban’ıyım.
Sevginin kutsadığı yoldayım.
Ne isyan ederim ne yalan söylerim.
Ben Hak yolunun yolcusu nurlu bir Yıldız’ım.
İmha edemediğim kadar kötülüğü idrak ettiğim kadar olanı biteni ben sevdalı bir Gül’üm.
İbrazım.
İtikadım.
İtibarım.
İhmal ettiğim yine kendim gel gör ki sonsuzluğa hasrettir yürekte biriken sevgim.
Ve benim tek ilacım: İlahi Sarnıcım.
Sevgiyle hemhal…
Umutla iştigal.
Seyyah kalemimle izdivacına talibim kâh rüzgârın kâh yeni bir şiirin kâh hikâyelerde demlendiğim kâh durduk yere dertlendiğim…
Aşikâr:
Ben delişmen bir rüzgârım aşkla intikal eden aşka sirayet ve riayet eden defolu ruhlardan kaçındığım kadar sevgiyle harmanladığım sözcüklerim ve aşk iken başımın tacı baş koyduğum Hak yolunun da duacısı.