Gönül saygısı
Çabuk diyordu heyecanlı el hareketleriyle Nasılda gözlerini ayırmadan bakıyordu pencereden Salınarak caddeyi fethedercesine yürüyen kadına Kim dedim Demeseydim diye de düşündüğüm olmadı değil hani Cevapsız kaldığımda Tutkun kısık gözlerini ayırmadı Kaybolana kadar Gitti dediğinde kasvet çöktü üzerine Sessiz bir hal aldı dik duruşu Yine kaçırdım derken hüzün hissettim yüreğinde Tanımıyordu Sanırım yüzünü de görmediği bu kadına Ayrı bir ateş yakmıştı yüreğinde Nedir bu göremediği yüze dokunamadığı ele gönül saygısı Yarın geçer yine diye mırıldandığında Bir sonraki günü düşünüyordu sanırım Suskun edasıyla bekleyecek ve görecekti yürüyüşünü Belki yüzünü de Yine yalnızlığı başlamıştı Elindeki kitabın sayfalarıyla Bana dost olacaktı yüreğindeki yangının ateşiyle Hep böyle dostlarınız olsun Yüreğinde yangın olan.

20062111