KULŞOB MASUMİYETİ

Fabrikasal insanlar geçiyor arzın üç kuruşluk mezarsız kasaplarında. B o ş l u ğ u n yukarısı görülmüyor üstelik yoktu. İnsan kendi etini ağzına götürüp çiğnedi.

Bunu gören masumiyet kaçmaya başladı tel örgülü tırnak içlerinden. Üzerine sürülen ojeli etleri zorla tükürüp yıkanmak istedi. Alabildiğince şaşkındı harcandığına. Anlamları bi tencereye koyup yüzlerce saat süren görüşmenin içini iyice karıştırıp demledi. Olmadı gözündeki hüzün düştü içine. Düştüğünde içinden okyanus kuşları doğdu. Usulca başını tencereye soktu. Çöl karanlığıyla karşılaştı. İsimsiz Bedeviler kendilerini yiyordu. Bağırdı yapmayın ruhları harcayarak kendi etinizi yiyorsunuz ! Yapmayın yapmayınnnn
Sonra boğazına susmuşuz bir kuyu oturdu. Kalbine koskocaman bir nehir alnına devasa bir drama geçiş ekranı. Başının tam üstüne Tanrı kalbinden aşağısındaki tümünede elçiler gelip yerleşti. Sonsuzluğunun ana rahmine geri alınmıştı boşluk masumiyeti.

Masumiyet müzesi artık sahneden indirilmişti. Tüm perdeler kapalı çocuklar yerden gökten silindiler.

Namertleri düşürdü karanlık kadınların doğurdukları çocuklar.Kuyunun dibi bebek sesleri.

Başım kuyunun dibi.
Avuçlarım yukarıda su
Sığ sularda kimyasal elbiseli çocuklar.

6,6-><>>>~~#~?8&4())&)
İçiaçılmışkarınmezarı