Sevince söylemek gerek, özgürce... Sevgi özgürlükte yeşerir. Paylaşınca tomurcuklanır. İncitmezsen çiçeklenir. „Ben“ merkezden uzaklaşıp, kapsama alanı genişledikçe çoğalır. Büyük kazançlar, büyük risklerden doğar. Ama’sız, çünkü’süz, eğer’siz; ’RAĞMEN’ seversek büyür... Her şeye, herkese ve Dünya’ya rağmen sevgi...

Bir koşula bağlamadan ve karşılık beklemeden SEVGİ... Değer vererek, saygı duyarak ve güvenerek... Anlayarak ve anlaşarak SEVMEK... Tüketim toplumlarının dayatması ile bir güne sığdırarak değil. Sevilecek her şeyi, her gün severek...

Yolumuz sevgi ve barıştan geçerse, benliğimizi sevgi odaklı; zarafet ve güzellikler adına geliştirebilirsek; yepyeni bir Dünya’ya doğru... İşte o zaman DEVRİMSEL bir olgu olur sevgi...

Ak masal ülkesinin sessiz, sakin ve suskun Perisi, Benim Perim, Gönül Fatihim. Paylaştıǧın kalabalıklar, kalem tutan ellerim, masamda duran onlarca kitap, not aldığım kağıtlar, delgecim, senin resimlerin, takvimli cep defterim, Türkü söyleyen dillerin, bensiz paylaştıǧım zaman gözlerimde eriyerek yok olacaktır içimde. Hangi yönden eserse essin rüzgar, bütün esişlerinde seni hep, her gün ve yeniden kalbime taşıyacaktır sevgiyle… Nerede olursa olsun, yaptıǧın bütün sohbetlerde yüreǧini yüreǧime yaslayacaǧın için kulaklarımı çınlatacaksın. Kimi zaman gülerken, kimi zaman aǧlatacaksın. Ama olsun, varsın aǧlayayım, kayma noktası taşma noktası olsun bütün geceler. Bütün gecelerde seni yazacağım ve yaşatacağım çekinmeden. Bu gece de senden biraz uzakta olmanın burukluğuyla, bütün noktaların birleştiǧi bahar olarak ebediyen yaşayacaktır içimde.

Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - Hollanda - 07.08.2016