Dostum ceviz, ben de bir elma ağacıyım. Ve ben senin farkındayım, okuyanlar da benim farkımda olsun.

1970’ ler benim gözden düştüğüm yıllardı. Bodur elma modası başlamıştı. Ve bizi kesmeye başladılar.
Bunun ne kadar yanlış olduğunu, insanoğlu ilerde görecekti; ama geriye dönmek öyle kolay olmayacaktı.

Ben; ağaç olarak, uzun boyluydum; her tarafa uzardı dallarım, güneşe doğru giderdim.
Bu yapımdan dolayı, hasat zamanı, tırmanıp tepe dallarımdaki bütün elmaları toplanmazdı, böylece en uç dallarda elmalar kalırdı. Bu kalan elmalar; kuşların, arıların elmasıydı. Ayrıca, bahçeye gezmeye gelenler, derim yapılmış olsa bile dalında kalanlardan bir iki tane düşürüp yiyebilirlerdi.
Hatta sonbaharda bazı bazıları yere düşer; sonradan dökülen yapraklar onları kapatır. İlkbaharda yaprakların altında soğuktan zarar görmemiş elmaları bulabilirdiniz.

İnsanoğlunun aç gözlülüğü ; bütün elmaları kendisinin olsun bencilliği, onları bodurları elmaları yetiştirmeye yöneltti. Onların meyveleri kolaylıkla toplanıyordu.
Dalında kuşlara, arılara elma kalmıyordu, bahçeye gezmeye gelenler bir elma tatmak istese dalında tek bir elma bulamazdı.

Neyse, insanoğlu beni kesmeden önce yaşadığım en son anımı anlatarak kapatayım defterimi.

Yetmişli yıllarda, eylül sonlarına doğru elmalar derilmiş; ama tepe dallarımda en güzel elmalar kalmıştı. Bu aylarda, gecelerin çok soğuk ve gündüzlerin sıcak olması, meyveleri gevrek ve sulu yapıyordu. Bu elmaları yemesi çok güzel olurdu.

O zamanlar, orta okula giden 14 -15 yaşlarında ortaokula giden genç bir arkadaşım vardı. Okul çıkınca, ikindileyin bahçeye uğrar, bir iki toklamba ( kısa sopa) atar, bir kaç elma düşürür, ardın da bir kaç ceviz toplar; elmayı cevizle yerdi. Çok güzel olduğunu söylüyordu..

Bir gün okul çıkışı, bahçeye uzun saçlı bir kızla geldi. Belli ki onu etkilemek istiyordu.
Benim dibime geldiler, kıza, benim meyvelerimin çok gevrek ve sulu olduğunu anlattı. Her gün gelip yukarı dallardan kıpkırmızı elmaları toklambayla düşürmenin güzelliğinden bahsetti.

Kız merakla ve hayranlıkla dinliyordu.
Bir süre sonra; kız bana baktı, en tepemde son kalan üç tane kıpkırmızı elmayı fark etti. Eliyle göstererek , "Onları düşürebilir misin?" diye sordu.
Delikanlının beklediği andı, tam da kendi gösterme zamanı. Yıllardır toklambayla dalından elma düşürdüğü için, bu konuda ustalaşmıştı.

Ben de o üç elmayı bir aşk masalı için bekletmiştim
Genç arkadaşım, bir elmalara baktı, bir de kızın gözlerine
Toklambayı büyük arzuyla attı
Üçünü birden düşürmesi mümkün değildi
Ben de yardım ettim
Gökten 3 ELMA DÜŞTÜ