Öğlen sonu
mesaiye dönüyorum. Adliyeye yaklaştım yavaştan yol alıyorum.
Yol üstünde oyunlarına kaptırmış çocuklar. Hele biri küçücük arabasıyla
yol ortasında. Korna çalıyorum duymuyor olmalı. Beş altı yaşlarında
bir oğlan çocuğu koşup onu kenara alıyor ve yasvrucağı yumrukluyor.
Çocuk ağlıyor. Arabamı sağa çekip duruyor ve iniyorum. Bahçeden bir iki
dal çiçek alıp yanlarına gidiyorum. Ağlamakta olana çiçekleri veriyorum.
Çiçerk vermenin anlamını bilmiş gibi sesini kesiyor ve gülümsüyor,
4-5 yaşlarında olmalı sevimli mi sevimli bir kız çocuğu. Saçını okşayarak
- Adın ne güzel kız
- Feyza
- Feyza mı
- Evet amca
Evlerin önündeki kadınlardan biri koşarak geliyor teşekkür ediyor
- Tanıdın mı beni diyor
yüreğim ağzımdan çıkacak gibi
- Tanıdım tanıdım aranız nasıl
- İyi iyi barıştık Allah razı olsun diyor
çocuğu yani Feyza’yı alıp dönüp dönüp bakınarak evlere doğru gidiyor.

Elmadağ
Defter 6
Sf. 38