El ele el ele verin çocuklar

BİR DÜNYA BIRAKIN BİZ ÇOCUKLARA

Bir dünya bırakın biz çocuklara
Islanmış olmasın göz yaslarıyla
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele el ele verin çocuklar

Bir bahçe bırakın biz çocuklara
Göklerde yer açın uçurtmalara
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele el ele verin çocuklar

Bir barış bırakın biz çocuklara
Ulaşsın şarkımız güneşe aya
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele el ele verin çocuklar

Bir dünya bırakın biz çocuklara
Üstüne yazalım sevgili dünya
Oynaya oynaya gelin çocuklar
El ele el ele verin çocuklar

Adnan ÇAKMAKÇIOĞLU (1922-1998)

Bu ve benzer şarkılarla büyüdük çoğumuz.Eskiden çıkardı çocuk korosu,Ilgaz Anadolunun sen yüce bir dağısın çıkardı ,dinlerdik.Haritayı açar Neredetmiş diye bakardık,öğrenirdik bilmiyorsak...Haa bi de harita açmışken bir yer seçer orayı bulma oynardık...
Çocuk olmak güzelmiş delik ayakkabıdan yağmur suları geçerken ,ıslanarak okula gitmek de güzelmiş...Her şeye rağmen...Konu dağılmasın,şarķıdan,şairden,çocuktan,çocuklara yönelik yatırımlardan elbette ki uzun uzadıya herkes kendince bahsede bilir ama ben kendimce hissettiğimce yazıyorum.Şarkıyı dinlerken çocuk kötülüğu,diğerlerinin nasıl olduğunu,rengini,dinini,mezhebini düşünmüyor,belleğine el ele tutmayı ve iyiye gitmeyi kazıyor.Elbette ki ailede Soyu,dini,davranışı , eğitimi yer ediyor çocuğa,düşman etmeden,kin gütmeden...Bir de evde karınca noktalı ekran, dalgalanan Şanlı bayrakla İstiklal Marşı ile açılan tv de çocuk ayağa kalkıp hazırolda okuyorsa İstiklal Marşını, evdekiler de gülümseyerek çocuğa eşlik ediyorlarsa;bütünleştiriyor çocuk.Hissederek,severek,iyiye doğru neyi nasıl yapabilirim diyerek yaşıyor.
Kimini rahmetle,duayla yadediyor çocuk.
İçinizdeki çocukların ölmemesi ve gelecek nesile güzellikler bırakabilmemiz dileği ile...