BEN KİMİM ANNE ?

Anne ben kimim ?
Bir çoğunuza garip gelebilir bu soru, oysa hayat yolculuğuna ilk olarak anne karnında başlarız.
Karanlık bir dünya dan aydınlığa doğarız.
Alışmak zaman alır ışığa / güneşe ...
Şöyle bir düşündüğümüzde biz duyu organlarına sahip olmadan da yaşayabiliyoruz ancak güvenli bir ortam olduğunda anne karnı gibi...

Peki bize hayatımız boyunca eşlik edecek olan bu beş duyumuzla nelere şahit olmamız şahitlik etmemiz isteniyor olabilir sizce ?

İlkokulda öğretmeniz bize bu konuda fikrini beyan etmişti.
--- Elbette bütün duyu organları önemli değerlidir ama GÖZ çok daha önemlidir.
Demişti bizlere...

Görmek istediğimiz o kadar çok nesne ve varlık vardır ki anlatmakla bitmez.
Hatta görmek sadece somutla ilişkili değil, soyut ifadeleri, hayellerimizi, başarılarımızı, mutlu anlarımızıda görmeyi arzu ederiz...

Geceleyin gökyüzüne serpilmiş yıldızları ayı, sonsuz uzay boşluğunu...
Gezegenleri galaksileri, daha adını bilmediğimiz bir çok atom moleküllerini..
Bulutları söylemiyorum bile o zaten apayrı bir konu...
O kadar yağmur bulutlarda nasıl duruyor, ve nasıl tane tane yeryüzüne iniyor hiç birbirine çarpmadan süzülüyor.
Çocukluğumda bir rüya görmüştüm, sanırım yağmur olayı o zamanda zihnimi işgal etmiş olmalı...
(... Yeryüzünde bulunan denizler göller ırmaklar hepsi buhar olup gökyüzüne uçuyordu, sonra yeryüzüne yağmur veya kar olarak geri dönüyordu...)
Rüya da olsa birazcık doğru payı olsa gerek diye düşünüyorum...
"Geri dönüşüm" diye bir slogan duymuşuzdur.
Kâinatta olan her varlığın hatta sesin dahi yok olmadığını okumuştum bir kitapta...

( 1969 yılında Ay’a ilk ayak basan kişi olan Neil Armstrong gibi, Malezyalı astronot da uzayda ezan sesi duyduğunu söyledi.)

Türkiye’ye yolu düşen bu astronot İstanbul da ezanı işitince şaşkınlığını dile getirmiş, aynı sesi ayda (uzayda) duyduğunu itiraf etmiştir.
Bir çokları için bu söylem şehir efsanesi olsada derin araştırmalar sonucunda kainatın bütün sesleri kaydettiği kanısına varılmıştır.

Ve şöyle diyebiliriz; İnsan Sesten (Nefesten)ibaret...

Yaratıcının bize sunduğu üç kitap vardır okunmayı bekleyen...
1. Kâinat kitabı
2.İnsan kitabı
3.Kur’an kitabı

Yazılanı okumaya çalışıyoruz ancak henüz diğer kitapları tam manasıyla okuyabildiğimizi sanmıyorum...
İlim bütünüyle Hakk’ı tanımaktır.
Bizler sadece, O nu sanatıyla tanımaya tanımlamaya çalışıyor zihin yoruyoruz...
Karanlıktan aydınlığa açılan yolculukta görmemiz gerekenleri sadece gözlerimizle idrak etmek çok zor, aklın gözüyle yani ilmin ışığıyla bakmak gerekir diye düşünüyorum...

Dünya kimi için bir anne sıcaklığını kokusunu verse de, bir çoğu için karanlık, çünkü insan özgür olmak, bağlarından kurtulmak ister.
Allah’a olan bağlılık, özgürlüktür...
Bizi O’ndan uzaklaştıran her türlü bağ tutsak eder kendine...
Öz- gür -lük
Öz/den gelen sonsuzluğun gücüdür...

Necla Hasbutcu ✍️