Bahçe gezintileri de bir iki gün sonra sıkmaya başlar ikisini de, baba birkaç olta alalımda boş boş durmayalım bari balık tutar yeriz. Tandırda balıkta çok hoş olur ha.. Babası eskiden hastalanmadan önce çok balık yakalarmış.. Hatta Av tüfeğiyle çok büyük balıklar vururmuş. Çünkü büyük balıkları oltayla yakalamak çok zormuş..
Bir hafta sonra oltalar gelmiş, bizim ki bir hevesle çengelleri bağlamayı solucan, veya hamur yapıp oltaya takmayı çabucak öğrenmiş. Bir babaya olta bir de kendine. Başlamışlar balıkçılığa.. Baba balık yakaladı mı bağırırmış koşun koşun! Çabuk olun yakaladım oltayı kırıp kaçmasın diye evdekiler den ilk duyan koşarmış.. Yoksa büyük balık çabuk kurtulur çengelden, yada misinayı kırar kaçar.. Kaçan balık büyük olur.. Boş değil. Günler sonra baba ve oğul balık beklemekten de usanırlar, baba kahveye gidip arkadaşlarıyla sohbet etmek ister, haftada bir veya ayda bir. Ama kim götürüp getirecek, Evin büyük oğlu okulunu bitirmiş. Mühendis olmuş iş yok. Ama evlenmenin ve askerliğini paralı kısa dönem yapmanın derdinde. Babanın kahveye gitmesine karşı, ne yapacak kahvede boş boş konuşacaklar. Otursun evinde, gezsin bahçede, balığını tutsun. Ne varmış kahve de? Anası oğlum Adam sıkılıyor. Bir iki götürüp getirin ne olacak. Sayın büyük olmaz, ben götürmem, ortanca oğul ara sıra eve uğrar. Ben çalışıyorum götür getir yapamam. Hem götürsen kim geri getirecek.. Neyse sonunda karar verilir. Ortanca oğlu ve son beşik götürecek, dönüş kolay iniş aşağı yokuş yok son beşik getirir.