Hazır Kıta

Toprağın çektiği bedenler hazır kıta; ruh, mahşere yürüyecek. Bu gitmeler belki de senin yokluğunda kendisini sevindirmiş olacak. Ve dahi gri bir avaz bırakan bütün son nefesler, hazır bir kıta olacak akıbetine. Yaşanılan bu hayat, ölümün önsözü gibi insanın kitabesinde yerini alacak ve dikilecek mezar başına. Hançer gibi belinde taşınan bütün meşakkatler, bu yolculuğun yalnızları olarak kalacak. Her bir gidiş, uzak hayallerin yolda kalmışlığı olarak mazide ki yerini böylece almış olacak.

Her bir ömür, başkalarının doğumlarında neşet edip üzüntüleriyle savrulacak. Apansız gidivermeler, kimilerine ibret olmanın yanında şamar olacak. Her hâlükârda insan yüzünü, beraberin de genetiğini, mizacını ve günahlarını da taşıyacak. “Ölüm telaşı ölümden korkunçtur” Sözündeki bu hazır kıta ve kaygı hali daha kötü geçecek... Bütün bu kırılmalar, yolda kalmışlıklar sözdizim sada olarak kalacaklar.

Sonuçta her bir can, varoluş manifestosunu ömrü çerçevesinde yazacak. Her ne kadar korkular birlikte yaşansa da başa gelecek son yalnızlığı olacak. Yaşarken ki biriktirilen bütün mutluluklar, yağmalanacak ve bu gürültü, can bedende olduğu müddetçe ikame olacak. Her ayrılık gürültü yapsa da sonrası sessizlik olacak. Kol kırılıp yen’in içinde kaldığı hayat, bu kadar basit olacak.

* Seneca

İlkay Coşkun
10.11.2022