BELKi BiRGüN SORULUR BANA

Belki birgün sorulur bana,
Ey Özcan,
Sana herseyden en üstün olan
Bir ruh birde kalp vermistim
Bana gittigin heryerde ulasman icin
Peki ya sen ne yaptin bakalim?
Görmüstün,
dünyada gökyüzü ve deniz mavi idi
Görmüstün,
bulutlar beyaz ile süslüydü
Görmüstün,
Agaclar ve yerler yesil idi
Görmüstün,
Gündüzleri sayisiz canlari
Görmüstün,
Geceleri,sayisi bilinmeyen yildizlari
Sana hislerde vermistim
iyi ve kötüyü anlayasin diye
Sana birde kalp vermistim
Sevgi bilesin diye
Ve sevgiyide yasadin
Ama dünyaya kendini pek kaptirdin
Benim sevgimi unuttun
Karinca kadar bile olamadin
Bakinca karincadan ibret alamadin
Ucan kelebegi bile göremedin, o tirtildi
Ölünce tekrar canlar dirilir, bilemedin
Sonbahar ilkbahar anlaman icin buna yeterdi
Bana ulasman cok zor degildi
Ben heryerde vardim
Hep yanindaydim
Seni cokta koruduydum
Geceleri uykudaydin
Ama gündüzleri degildin
Sana verdigim süre yeterliydi
Ben simdi seni ne yapayim
Cizip biraktigin yol hic hos degil
Silebilmen yasadigin o dünyadaydi
Senin icin bir sey yapamam gayri,ozan özcan yilmaz
O af etmem dünyadaydi.