- 400 Okunma
- 0 Yorum
- 4 Beğeni
ZERDÜŞT
Ormanda geziyorum.Yarım gönüllü sarmaşıkların arasında gidenlerimden kalma izler arıyorum. Bir kötülük kuyusu buluyorum ve dünyanın en ücra köşelerine kadar yayılmış, her tarafından irinler akan bütün kötülükleri toplayıp kuyuya atıyorum. Ruhumun bedenime doğru yayıldığını ve hafiflediğini hissediyorum. Bir garip Zerdüşt oluyorum. Kinlerimi ,hırslarımı ,kıskançlıklarımı sessizlik kulelerine tünemiş akbabalara bırakıyorum. Çürüyen duygularınmdan başlıyor akbabalar yemeye, vicdanımı yenilemeye.
İçimdeki garip Zerdüşt durmuyor.Ormanlardaki her bir ağacın köklerinden başlayıp en taze sürgüsüne kadar sevgi sularıyla sulanana dek , merhamet bütün kapıların kilidini açana dek ve sessizlik kulesindeki son çığlık son bulana ; yeryüzü ikiyüzlü olmaktan çıkana kadar da durmayacak.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.