Bana bir masal anlat baba
İçinde bütün oyunlarım
Kurtla kuzu olsun
Şekerle bal

Baba bir masal anlat bana
İçinde denizle balıklar
Yağmurla kar olsun,
Güneşle ay

Anlatırken tut elimi
Uykuya dalıp gitsem bile
Bırakıp gitme sakın beni

Bana bir masal anlat baba
İçinde tüm sevdiklerim
İçinde İstanbul olsun

Ses: Oya Küçümen
Güfte: Yavuz Turgul
Beste: Cengiz Onural


Birinci Bölüm
BAYRAM HAFTASI

Bir bayramı geride bıraktık…
Öylesine donuk, öylesine mutsuz…

İki yıldan fazla süre evlere kapattı ya korona…
Bir bayrama girdik ki…
Korona biraz hafiflemiş…
Maskeler çıkartılmış.
Umutlandık…
Daha mutlu bir bayram geçireceğimizi düşündük…

Sağ olsunlar
Büyük oğlum Murat ve ailesi bayram arifesinde uğradı…
Özlem giderdik torunlarla.
Birinci gün oğlum Rıdvan ve gelinim Burcu geldi…
Mutlu olduk…

Sonra…
Edi ile büdüye döndük eşim Jale Hanım’la
Zilimiz çaldı…
Mahalleden çocuklar gelmişler…
Çok sevindik.
Çikolata ikram ettik.
Onlar da mutlu ayrıldılar…
Birkaç saat sonra tekrar geldiler.
Zamlı olarak…
Birkaç çocuk daha almışlar yanlarına…
Olsun…
Yine hepsine çikolata ikram ettik…
Mutlu ayrıldılar…
Bizde mutlulukla baktık arkalarından…

Yalnızca bunlardı ailemiz dışında kapımızı çalanlar…
Ve bu gün öğrendim ki,
Biz evde yokken gelmiş apartmanımızdaki bir hanım kız bir arkadaşıyla.
Çalmışlar zili ama
Kapıyı açan olmayınca gitmişler…

O hanım kızdan biraz söz etsem iyi olur…
Sanırım 8 yaşlarında…
Apartmandan çıkacağım zaman o orada ise saygı ile bana kapıyı açar…
Apartman dışında kapıya yaklaşırken o kapıdan çıkıyorsa bana kapıyı açar.
İçerdeysem asansörün kapısını açar.
Apartmandan dışarıya çıkmış ve merdivenleri inmişken benim kapıya yaklaştığımı görürse…
Hemen geriye koşar ve bana kapıyı açar.
Ben apartmana yaklaşırken eğer arkamdan geliyorsa
Koşarak beni geçer ve yine bana kapı açar…

Bir defasında asansörü çağırdım, o hanım kız çıktı asansörden…
Aynen onun gösterdiği şekilde kibarlık göstererek apartman kapısını açtım…
“Buyrun hanımefendi!” dedim…
Utanma ve mutluluk karışımı bir ifadeyle kapıdan çıktı…
“Sevgi Pınarı” adlı şiir kitabımı imzaladım ve kendisine hediye ettim…
Yine o utanma ve mutluluk karışımı bir ifadeyle aldı…
Oğlumun düğün davetiyesini götürmüştüm…
Yine o ifadeyle…

İşte bu hanım kızım da gelmiş Kadir Dede ile bayramlaşmak için…
Kısmet değilmiş…

Yalnızca çocuklardı ailem dışında bizlere uğrayan…
İçimdeki hüzün ondan…
Kadir dede haksız mı çocukları çok sevmekte…
Çocuklar için bol bol şiir yazmakta…

13.07.2022

(devam edecek)