Malum okullar açıldı.Hayırlı -uğurlu olsun..Üç çocuk, yaşları birbirine yakın.En büyüğü mini mini birler.Dığeri dört,en küçüğü iki yaşında.Baba asgari ücretli ve ev kira..Anadolu’nun dağlık bir ilçesi..Burada kış ekimde başlar..Soba yansa yeridir hani..Hele de küçük çocuklar var ise..Çocuklarda astım başlar soğukta.Kömür toz duman alerji kapıda..Odun yakmaları lazım yakacağa güç yetmez..

Okul bir buçuk kilometre uzaklıkta.Malum altı yaşındaki çocuk tek gidemiyor okula..Baba sabahın köründe işe gittiği için görev annede..Anne kalkıyor..Dört yaşındaki ve iki yaşındaki çocukları uykunun en deri yerinde kaldırıyor okullu evladını cümbür cemaat götürüyor.Öğlen paydosunda yine yayan cümbür cemaat eve getiriyor.Öğlen yemeği bir kase çorba bir dilim ekmek..Yemekten sonra tekrar cümbür cemaat okula..Öğlenden sonraki tedrisat bittiğinde cümbür cemaat tekrar okula gidip çocuğunu eve getiriyor..Zira servise verecek para hak getire.Okulda öğlen yemeği de verilmiyor.Çünkü merkezde oturan öğrenciler evlerinde yiyeceklermiş öğlen yemeklerini..

Şimdi gelelim bir iş yapmadıkları halde gözlerini ışıldatarak maroken koltuklarda oturan zatlara..Son model arabalar altlarında..Klimaları çalışır vaziyette..Karınları tok,sırtları pek..Yarın muhtemelen sırattan da geçecekler tek tek.İki sözün biri Allah..Vatandaş mı?..Umurlarında hiç değil yallah..Gözleri seğirir ,gaz çıkışı geğirir ancak.

Hani deniyor ya ’’alınları secde görenler yesin’’diye..Onlar da yiyorlar işte.Ne zamana kadar?..Yedikleri hurmalar tırmalayana kadar.Sakın deme kader.Her şey elinizde..Meydanlarda boy gösterenlere boyumuzu gösterme zamanına az kaldı.Kuru gürültüleri ve parazitleri ayırma vakti...

Ses ver kardeşim ses ver..Yaşıyor isen ses ver.Yoksa alıştı yokluğa der bu devran devam eder.