Bugüne kadar hep ekmeğimi namusumla şerefimle kazandım. Gün geldi lokantalarda restoranlarda bulasikcilik garsonluk yaptım, çalıştım. Gün geldi İzmir sokaklarında simit sattım konfeksiyonlarda tezgahtarlık yaptım. İstanbul’da atölyelerde çalıştım, ve ayakkabı boyacılığı yaptım. Gün geldi bağ bahçe beledim gün geldi dağ bayır dolaştım kekik topladım. Gün geldi demir Laylon pet topladım hordacılık yaptım hiç bir zaman yaptığım işlerle utanmadın aksine hep gurur duydum. Helal olsun az olsun ama şerefimle olsun dedim. Zaman zaman madi sıkıntılar yaşadım hep sabrettim buda geçer yahu dedim.

Hiç bir zaman yaptığım işlerden utanmadım
Evime ekmek götürmek için hep başım dikti
Zaman zaman benim kibirli olduğumu söyleyen insanlara (Allah kibirden korusun dedim) ve hayat yaşantimi yazma gereğini gördüm. Namusla şerefle ekmek kazanmak için gücümün ve sağlık dahilinde tuvalet bile temizlerim yeterki aileme helalinden ekmek götüreyim.

Hayatımda kimseye hor bakmadım hayatımda ezildim ama kimseyi ezmedim her zaman çevreye karşı duyarlı olmaya çalıştım insanları ayırmadım insanları seviyorum ama güvenmiyorum.

Aşırı inatçıyım mücadeleci bir ruh yapım var haklıysam suyunu çıkarana kadar sürdürebilirim işi.Genel hayat anlayışım cefakar olduğum kadar vefakarimda. Bu çileli hayat öykümde elimden geldikçe huzurlu ortamları tercih ederim acılarla sancılarla yılları birbir devirdim ama hep hayata karşı direndim direndim yüzümde tebessümü eksik etmedim yeri geldi kahkahalarla hayata meydan okudum Gezerek dolaşarak hayattan tat almaya çalışırım hayatın tadını çıkarmaya çalışırım.
Her zaman her yerde hayatın her alanında hayatın her kademesinden iyi niyetimin kurbanı oldum. İyi niyetiminden dolayı enayi muamelesi gördüm ama enayi olmadığımı göstermek için mücadele ile karşılık verdim.Çok yıprandım yüzüme gülenler arkamda işlerler çevirdiler hayat mücadelesinde her zaman tek başıma mücadele ettim.

Bu hayat muceledinde her şeyin üstünden geldim ama sahipsizligin üstünden gelemedim çünkü destekleyenim olmadı hiç bir zaman.
Haklıyken haksız oldum İtildim hor görüldüm her zaman
Sahipsizlikten hep maglup oldum yenildim sahipsizlik gözyaşı oldu çile oldu dert oldu keder oldu

Hiç bir zaman kendimden utanmadım beni enayi yerine koyanlar benimle uğraşıp dalga geçenler alay edenler aptal yerine koyanlar ezenler baskı yapanlar çamura bulayanlar çamur atanlar üzülmeme sebeb olanlar başını eğsin utansın
.
Servet BARDAK