Anlatılacak olan kırk yıllık hadise neredeyse. Yıl seksen beş veya altı. Çok gencim, yirmili yaşlardayım. Hiç anlamsız yere otuz kilometrelik yolu yürüme durumundayım. Bir ilçeden diğerine gitme mecburiyetindeyim. Akşamdan, hava karardıktan sonra hem de. Aylardan temmuz ya da ağustos. Araç yok o günün şartlarında. Ya ticari bir taksiye bineceğim ya da tabana kuvvet diyeceğim.
...

Başkaca bir çıkış yolu yok. Düşündüğümü uygulamaya karar veriyorum. Eger yolda denk gelirse binerim bir araca diyorum ve bu uzun yolculuğu göze alıyorum. O yıllarda yollar çok sakin. Anayol ama işlek değil. Takriben beş altı saatlik uzun bir yol. Her türlü tehlikeyi içinde barındıran bir yol.
...

Üç saat kadar yürüdükten sonra bir kavşak noktasına geliyorum. Enerjimin bittiğini hissediyorum. Ya hızır diyor, yaradana sığınıyorum. Geriden bir ışık görüyorum biraz ümitleniyorum fakat bu tehlikeyi kim göze alabilir ki gecenin bu vaktinde kim durur da yolda kalanı alır ki diye düşünüyorum. Ancak düşündüğümün tam aksi gerçekleşiyor ve araç gelip yanımda duruyor. Bin diyor. Biniyorum ön koltuğa oturuyorum. Benden bir iki yaş küçük bir delikanlı. Tanışalım ben Bir Dost, marangozum, iş nedeniyle seyahatteyim siz kimsiniz diyor. Falancayım diyorum. Falanca kişiyim. Falancanın falancası derken Dost eşimin karşı komşusu, ben onun ablasının sınıf arkadaşı çıkıyorum. Mobilyacı abisi de tanıdık. Kitapçı arkadaşamın yan komşusu. Ara ara konuştuğum birisi. Başkaca bir konuya giremeden yaya en az iki saat sürecek yolu on dakikada tamamlıyoruz ve teşekkür ederek aracından iniyorum. Dünyada ne iyi insanlar var diye düşünüyorum. Yıllar sonra bir kez daha karşılaşıyorum bu civanmert delikanlıyla. Kısa bir görüşme yine. Sonrasında ne haberleşiyor ne de yollarımız kesişiyor. En son işitiyorum ki Dost hayatta yok. Vefat etmiş yakında. Cenazesi memleketinde defnedilmiş. Mekanı cennet olsun sevgili Dost’un, bu yiğit delikanlının.
...

Dost gece karanlığında ıssız yolda durarak hiç bilmediği birisini aracına alarak hata yapmıştı aslında. Bu iyi davranışının arkasından ne çıkar bilinmezdi. Kimdi aldığı bu insan. Kendisine zarar verebilirdi. Alıkoyabilir, gaspta bulunabilirdi. Parasına puluna el koyabilirdi. Direnirse daha ileri gidebilirdi. Bir iyiliği başına büyük iş açabilirdi. Yalnız Dost için bu riskli davranış benim için oldukça iyiydi, bir nevi piyango gibiydi.
...

Ve Dost yok aramızda. O artık ebedi hayatta. Sonsuz ve gerçek hayatta. Erken kayıp. Daha çok genç. Erken orta denilebilecek bir yaşta. Dileyelim iyilikleri karşılıksız kalmasın, saadete ersin. Sevdikleriyle ahirette bir ve beraber olsun.


Kemal SEYFİ
26.06.2022

Dost’un sonraki safhası çok zorlu ve sıkıntılı yalnız. Vefatı nedeniyle aradığım ortak arkadaşımdan öğreniyorum. Meğerse o gelişmeleri yakından izlemiş. rahmetliyi mercek altına almış.
...

Dost olmaması gereken işlerin içine girmiş. Bu nedenle işini aşını kaybetmiş. Hapse düşmüş. Çıktığında eski düzenini tutturamamış. Ailesel sorun yaşamış. Borç batağına saplanmış. On yıl önce benim de tanıdığım ağabeyini kaybetmiş. Bir kaç ay önce de gencecik oğlunu trafik canavarına kurban vermiş.
...

İnsan neler neler yaşıyor hayatta. Gelecek bilinmezlerle dolu. Tenha bir yolda aracına aldığı bir yolcu kendisi için tehdit olur mu meselesinden işin nerelere geldiğini görelim. O bakımdan ne oldum değil ne olacağım diye düşünelim. Ancak ne olursa olsun benim gözümde Dost değerini korumaktadır. Yaşadıkları acılar ağır acılardır. Törpülene törpülene bugüne gelmiş ve daha fazla katlanamayarak son nefesini vermiştir. Zor ve acı bir hayat yaşamıştır. Rahmetle anıyorum kendisini.