Sanayi devrimi ve insanın köle yerine kullanıldığı dönemde çalışma süresi diye bir kavram yoktu. Süre işveren iş bitti gidebilirsiniz deyinceye ve nefessiz kalıncaya kadar devam eder, hiç mola vermeksizin sürer giderdi. Sonrasında zorlu mücadeleler neticesinde bir takım haklar elde edildi. Sendikal örgütlenmeler başladı. Direnişler oluştu. İnsan haklarında bazı gelişmeler oldu ve çalışma süresi kısmen düzeltildi
………………….

Dünyanın gelişmişleri bu hususta dikkatli. Herkes hakka hukuka riayetli. İşveren iş barışı hususunda özenli. Çalışansa özverili.
…………………

Bizde ve bizden gerilerde ise bir kesim elde edilen hakların da ötesinde, daha ilerisinde. Mesaiyi belirleyen patron değil kendisi. Bir nevi bankamatik memuru gibi. Emeksiz zahmetsiz oldukça iyi bir getiri.
………………….

Bir kısım çalışanınsa anasından emdiği süt burnundan gelmekte. Tüm enerjisini kullanmakta. Adeta bedeninden harcamakta. Zaafiyet yaşamakta. Çalışma süresi belki yetmiş belki seksen saati bulmakta. Evini ocağını görememekte. Çocuklarıyla sofraya oturamamakta. Yemek sonrası direnenemekte, kendisini zar zor yatağa atmakta. Uykusunu alıp dinlenememekte. Aldığı ücret ise geçimine yetmemekte.


Kemal SEYFİ
07.06.2022