Kısa boylu, beyaz benizli yeşile çalan gözleri vardı. Kıvırcık ve sarı saçlarını sürekli tarardı genellik şalvar giyer, şalvarının cebinde ayna ve tarak hiç eksik olmazdı birde tütün kesesi. Kozan’ın Kabak tepe köyünde doğmuştu (Rahmetli) Özer yıl 1973

Çok mütevazı güler yüzlü, saygı ve sevgi dolu, çok az sinirlenen biriydi. İçine kapanık sormayınca konuşmaz her şeye yorum yapmazdı. Birlikteliğimiz çok olduğu halde ben şiir yazma yeteneği olduğunu bilmiyordum söz gelimi.

İyi kaval çalar çaldığı kavalı kendisi yapardı. Ava meraklıydı eski bir av tüfeği var, kuş lastiğini (kuş sapanı) hiç eksik etmezdi ya elinde taşır ya da boynuna asardı. Çok meraklı biri eli işe yatkın araştırmacı, gördüğü her yeni aleti dikkatle inceler aynısını yapmaya çalışırdı. Aslında yüreği duygu ve muhabbet doluymuş ama o zamanlar farkına varamamışız. Babasının hoca olmasından faydalanmış mıdır bilinmez ama yazdığı Şiiler manevi olgunluğa ulaştığını göstermesi bakımından önemlidir diye düşünüyorum.



DÜNYA MALI

Küstüğü insanla hemen barışan,
Biri derde düşse hemen ulaşan,
İçi aynı dışı aynı konuşan,
İnsanlar içinde gerçek dost imiş.

Günde beş vakit namazı kılan,
Söylemeyin dostlar yeri yok yalan,
Verdiği sözlerin değerin bilen,
İnsanlar içinde gerçek söz imiş.

Burda kalır dostlar kilimle halı,
Hazırlanmış kalkar Özer’in salı,
Hesap ettim yalan dünyanın malı,
Topu, topu bir top bez imiş.

Büyük şair Özer ARIK -İnsan yaşamasa da hayali yaşarmış.

Daha sonraları âşık olur ama bir kıza mı veya manevi bir aşk mıdır bilinmez ama aşağıdaki şiir âşık olduğunu göstermektedir. Bir tedirginlik bir mutsuzluk anlaşılmaktadır şu şiirden.

BU DÜNYANIN TADI YOK

Senin adın söylense de,
Sensiz gönül eğlense de,
Onlar mutlu olsalar da,
Bana bu dünyanın tadı yok.

Sensiz dünyam karanlık,
Hani hiç ayrılmazdık,
Sen bana ben sana uzak,
Sensiz dünyanın tadı yok.

Sensiz gönlüm boş oldu,
Baharım yazım kış oldu,
Özer yaralı kuş oldu,
Sevgisiz dünyanın tadı yok. Der

Özer ARIK

Bu şiiri ölümüne yakın bir zamanlar yazdığını dolayısı ile manevi aşk olduğu anlaşılıyor çünkü derler ya (içime doğdu) diye belki de ölümü içine doğmuştur. Bu dünyanın tadı yok der ve belki tesadüf belki de sevdiğine veda edercesine şu anlamlı sözler dökülür dudaklarından ve kalemi öylece yazar.

GİDİYORUM SEVDİĞİM

Hasta oldum yine ağrıyor başım,
Daha on dört on beşken yaşım,
Seni görmekti hayalim düşüm,
Göremeden gidiyorum sevdiğim.

Özer der çiçeğim açmıyor yazın,
Ağlarım her zaman etseler sözün,
Canım veriyorum mezarım kazın,
Senin için ölüyorum sevdiğim.

Der. Özer ARIK

Ve elim bir kaza sonucu askere gitmeye hazırlanırken vefat eder. O zamanlar bende askerdeydim yaklaşık beş ayım kalmıştı. Acı olayı duydum çok üzüldüm ama ne çare gidenler gelmiyor. Yıllar sonra yazdığı şiirler elime geçti ve çok duygulandım ben de rahmetle anarak şu dizeleri yazdım.

ÖZER’İMİ GÖRDÜNÜZ MÜ?

Sakallı Ahmet dedesi,
Çok acı gördü ebesi,
Bana soruyor anası,
Özer’imi gördünüz mü?

Kabak tepenin deresi,
Geçilmez sarptır yöresi,
Yok, muydu bunun çaresi,
Özer’imi gördünüz mü?

Çamların küçüğü toruk,
Kesilip yapılır sırık,
Babası Mustafa Arık,
Özer’imi gördünüz mü?

Çekilirmiş başa gelen,
Bir gün ağlar imiş gülen,
Kanuşağı Selgiselen,
Özer’imi gördünüz mü?

Demledim içmedim çayı,
Sayıyorum günü ayı,
Söyle Büyülan’ın suyu
Özer’imi gördünüz mü?

Bu acı beni yakıyor,
Su içenler bir bakıyor,
Sevda Çeşmesi akıyor,
Özer’imi gördünüz mü?

Elinde silah patlıyor,
Çenesi yüzü çatlıyor,
Acı ikiye katlıyor,
Özer’imi gördünüz mü?

Zehir koyuldu aşıma,
Bir bakın gözüm yaşına,
Sorarım asar taşına,
Özer’imi gördünüz mü?

Karaca Yakup’um söyler,
Acımız çok büyük beyler,
Soruyorum civar köyler,
Özer’imi gördünüz mü?

Karaca Yakup 20.11.2011.