Sınıfıma baktığımda hepsi üzgündü.Neden üzgün olduklarını hep merak ettim.En sonda herkesde var diye ben de sosyal medya hesabı açmak istedim.Hesabımı açtım.Bir süre sonra bana birçok arkadaşım takip isteği göndermeye başladı. Ben de kabul ettim ve onları takip ettim.Gönderilerine baktığımda kendi fotoğraflarını çekip yüz bölümünü karalayıp, koyu efektler koyduklarını ve arkadan kafiyesi olmayan ve yeni çıkmış kimsenin dinlemediği şarkılar koyduklarını gördüm.Yani şarkılar güzel bir sesle de söylenmiyordu.Sanki şarkıcı uykudan yeni uyanmış gibi söylüyordu şarkıyı.Diğer gönderilere baktığımda sanki başka birisine hakaret ediyorlarmış gibime geldi.Zaten de öyleymiş. Ayrıldıkları sevgililerine hakaret ediyorlarmış...Bu çok yanlış bir şey ve boşuna hayattan soğumuşlar.Buna günlük hayatta "prim kasmak" denir.Ama bence bu üzgünmüş gibi görünüp mutlu olmak sanki.