Yalnizligimin kör düğümüne ilmek atanim,
Kör kursunlara feda ettigim gencligimi kurşunların önunden alansin,

Kara zindanlara hapsettiğim gülüşümü
Acip zindan kapilarini af cikaransin,
Mutluluk aynam sevgili...

Öksüzlüğümün basini oksayanim,
Sesini yitiren sözcüklerime tercüman olansin,

Bahar dallarimda, rengarenk çiçekler
Cemreler düştü her yanima,
Gülücükler doldurdun kalbimden yanaklarima,

Meğer çocukluğum da sen varmissin
Gençliğim seni beklemiş caresiz ve heycanli,

Meğer en tatli bahar senmisin, ömrum hazana dönmeye hazırlanırken
Ey mutluluğumun sureti...
Ey nefesim ...
Ey gülüşüm...

Ben yüzünü beynime kazidim ellerini ellerime, teninin kokusu terin nefesin abu hayat bana
Ben gözlerini sonsuzluk tabloma resmettim

Ey özlemini ömrüme yoldas ettigim...
İnsan gerçekten bir kez aşik olurmuş
Ben hakkimi sende kullandim.

Kalbime biraktigin bu hediye, avuçlarima biraktigin sicaklik, Sana olan aşkım tutkum mecburuyetim ve dudaklarima biraktigin bu tutku bir ömür mutluluğum ve yoldaşım olacak.

Ölürken bile son nefesimde dilimde tek cümle ’Seni seviyorum kadin..