Güneş batma sularında olmalı
ankara’nın üzeri gri bir tül bulutlu
yumuşak sakin ve hüzünlü bir akşam üstü
dökülen sarı yapraklar bacalardan yükselen
baca dumanları ve güneye göç yolculuğunda
çığlığında olan sığırcıklar olmasa sonbahar
denemez
Güz ayları güzeldir havasıyla başkentimizin

Bugün fuat durmuş ve ben üç sığıntı kuş
melek sinamasında çalı kuşu filmini izledik
hüzünlendik aşklarımızı daha doğrusu benimkini
konuştuk öyle kaptırmışız ki cebeciden gülveren
tepesinde evlerinin orada bulmuşuz kendimizi
evleri önünden gidip geldik üç mü beş mi
desem göremedik olaki çıkacak da göreceyiz
nafile boş heves yorulduğumuz yanımıza kaldı
oldu akşamdı hala onu düşünüyorum güya
ben kamuran’mışım ondan kuzenim feride’den
kalma eski bir resimli defter çocuk karalaması
bir defter (gerçek orta 2. sınıf eski reim defteri)
Kim bilir kaçıncı defadır almışım elime
büyük bir ressamın çizimleriymiş gibi hayranlıkla
dahası gözlerim yaşararak evirip çevirip bakmış
bakmışımdır yine dalmışım yemeğe çağrılmakla
kendime gelmişim

ve gece defteri bağrıma basarak feride feridem
ah çalı kuşu çalı kuşum diye diye uyumuşum
Eylül 1966 / Ankara

Sevginin Hasreti kitabımdan
Sf. 56

Not düşünüyorum da nerededir sağ mıdır sağlıklı mıdır
mutlu bir hayatı olmuş mudur ölmeden görecek hiç olmazsa
haberini almak mutluluğunu yaşamak kısmet olmayacak mı
Allah’ım sevmekten başka var mı günahım onu da sen verdin

Ya diğer ikisi fuat’la durmuş fuat’ı biraz olsun yazmışım ama
durmuş’u ihmal etmişim oysa anıları dürtüklüyor beni
ikisinin ruhlarına rahmet ve o dünyanın dilince selamım olsun
durmuş’um senin yadımdaki anılarını yazmaya sözüm kelam olsun
Ergeç geleceğim bekleğin sefil kuşlarım

24.02. 2022 / ankara

Sevginin Hasreti günlük anılar
kitabımdan