Kurtuluş Savaşı dönemi anlatılırken Zonguldak ve civarındaki mücadeleler ve bu bölgeden özellikle Batı cephesine yapılan lojistik destek maalesef tarih ders kitaplarında ya da dönemi anlatan çalışmalarda layıkıyla yer almamıştır.

Bir bakıma liman olan Karadeniz Ereğli’nin Kurtuluş Savaşı yıllarında önemi daha da çok artmıştır.

İstanbul’dan Kocaeli ve Marmara bölgesi yoluyla, Anadolu’ya yapılan yardıma paralel olarak, İstanbul, Ereğli ve Akçakoca yolundan Anadolu’ya, Batı Cephemize asker, silah, cephane ve kömür taşınması gerekiyordu.

Bu yardımın bu yoldan yapılması zorunlu idi. Bu nedenle Ereğli’de Liman Başkanlığından başka Deniz Taşıt Komutanlığı ve gözetleme istasyonu da kuruldu.

30 Ekim 1918 Mondros Ateşkes Antlaşmasının imzalanması ile Karadeniz bir anlamda İngiliz, Fransız, Yunan ve Amerikan gemilerinin gölü haline gelmişti.

İtilaf devletlerinin amacı Kömür havzasında egemenlik kurmak, Doğu Karadeniz’den Kuvayi Milliye’ye gelecek yardımı kesmekti. Bu amaçla Fransızlar 8 Mart 1919 tarihinde Zonguldak’a bir tabur asker çıkardılar.

Kuvayi Milliye güçlerine takviye için İstanbul’dan yüklenen motorlar ve vapurlar özellikle Ereğli, İnebolu, Karasu gibi limanlara gelmekteydi. Batı Karadeniz’in iğne adadan Sinop’a kadar tek doğal limanı Ereğli Limanıdır. Kuvayi Milliye güçleri kömür ihtiyaçlarını buradan temin etmiştir.

Ereğli’nin merkezi Düzce olan iç ayaklanmalar ile karadan İtilaf Devletlerinin savaş gemileri yüzünden de denizden bir ateş çemberi içinde olması dışarı ile özellikle Ankara ile bağlantısını kesiyordu.

Ayrıca Yaylıoğlu Eftim Rumları kışkırtmakta Kürt Ali ve Kanlı Ali eşkiyaları Ereğli ve çevresinde soygunlar yapmaktadır.

Tüm bu olumsuz şartlar karşısında Rüştiye Öğretmeni Vezirköprülü Nimet Efendi, erdemli, seçkin kişiliğiyle Ereğlilerin saygınlığını kazanan bu yurtsever öğretmen Ereğli’nin uğrayacağı tehlike karşısında suskun kalmadı.

Bilginleri, denizcileri ve öğrencilerini Kuvayi Milliye ruhu etrafında birleştirmeyi ve vicdenının sesini ’’Kutsal Yemin’’ ile formüle etmeyi başardı.