İNSANIN ÇELİŞKİ DÜNYASI.

Beklemek’mi !
Ölümün : verdiği karın ağrısı,
Yoksa bilememek’mi ?

Korkmamak mümkün’mü!
Düşününce dahi dehşete düşüyor insan,
Ödü patlayacak korkudan ölecek neredeyse,

Hayat : oyun sahnesi varsaysam ama değil,
Karnaval eğlencesinde soytarıların güldürüsü’mü,!
Çocukların lunaparktaki içlerine düşen cıvıltısı’mı ?
Azdıkça azan kuduran nefsimin bana oyunumu?

Bazen : içime bir sıcaklık geliyor göğe bakıyorum,
Kayan yıldızları görüyorum sanki bir şeyler söylüyorlar,
Çiçekleri gözlüyorum sanki ilahi bir resital veriyorlar
Gecemi aydınlatan şafak vakti doğan güneş ise,
Evrenin kandili’yim ben nuru’yum ben diye haykırıyor sanki bana,

Mezarlıklarda yatanlar :daha dün nefes alan bedenli canlıydılar,
Şimdi bedenlerden etleri sıyrılmış kemikten enkazlar,
Nerede bunların canı ruhu kim söyler kim anlatır bunu bana,
İşte bu bilinmezliktir beni asıl yıkan ve hayrete sokan,

Bakıyorum : etrafımda ne kadar çok putlar Din’ler tapınaklar var,
Her yolun kendine ait doğmaları hikayeleri ve ritüel’leri var,
Ne istiyor bunlar taptıklarından ne bekliyorlar yalancı tanrılarından,
Hangisi yaratmışsa bu kainatı elbet odur beni’de yaratan,

Öyleyse :nedir bu saçmalık ağı belkili bir tek tanrı var,
Anladım ki insan yetinmiyor tek olan tanrıyla kendi putunu yapıyor.
Taptıkları putları söylesinler bize öldükten sonra neler var,
Ağızlarında dili yok cevap vermeye güçleri yok ki versinler,

Gözler: görmek istiyor aradığı çelişkilerine cevap bulmak,
Karanlık dehlizlere düşen insanları aldatmak ne kadar kolay,
İnekten tanrı olur mu be gafil nedir acaba onları böylesine saptıran,
Anneyi babayı veya oğlunu tanrı olarak vasıflandırmak tam bir akılsızlık,

Hislerime : sanki duygularıma yüklenmiş benimle olan biri var,
Sesleniyor kulaklarıma o kadar yakınım ki ben sana kainatında yaratıcıyım,
Düşünme ölümü sana ben bahşettim bu hayatı yaşamı ararsan beni bulacaksın,
Bulduğunda benimle ol her daim benim yasa’larımla hayatını yaşamalısın,

Ve cevaplar:işte sana delillerim yerler gökler onlar hep benim,
Yaşamın içinde sana yol gösterecek cevaplar verecek elçi’lerim var kitabım var,
Ne istiyorsan sor onlara bulacaksın aradığın cevabı gizemleri mutlaka
Haykırıyor hislerime bu sözlerle benimle olan tek Tanrım! çok sorum var benim öyleyse ona,

Çelişkiye düşmek gerekmiş gerçeklerle yüzleşmek,
Korkmak ürpermek ve düşünmek insana özgü olsa gerek,
Karanlıklarda kaybolmak ise kendini kandırmak sahte tanrılara tapmak,
Ya da tanrısallıktır kendi hezeyanlarında kendini tanrı yerine koymak,

Çok acayip geliyor şimdi bana bu kadar milyar insanlığın yolu neden karanlık,
Kendileriyle konuşmuyorlar mı kendilerini sevmiyorlar mı vicdanları neden sessiz,
Hisler-inimi kaybettiler yoksa duygu yitiğimi oldular yada akıllarından zorunuz’mu var,
Ölümü düşünmeden yaşanır mı hiç mezarlıkların önünden’demi geçmiyorlar.

Bakın : ne diyor onun kitabında meydan okurcasına,
Yaratın bakalım bir sineği yada kanadını ! Yaratamazsınız,
Yada yazın bakalım bu kitap gibi bir kitap yazamazsınız,
İster inanın ister inanmayın ama mutlaka her şeye cevap arayın...