Sen hiç sana acı veren birini sevdin mi ?
Hatta bir daha görüşmemek üzere senden gittiği halde, belki bir gün arar diye bekledin mi onu?
Zaman durmaz, zaman hep geçer zaten.
Ama sen geçen zamana inat geçmeyen bir yarayla uyandın mı her sabah ?
Yarı uykulu gözlerle telefona bakmaya çalıştın mı , Sabahın köründe, ya da gecenin bir yarısında bölünmüş uykularından?
Hiçbir şey olmamış gibi hayatımdan giden, hayatımı mahveden katleden birinin yasını tutacak kadar çok sevmişim..
Sen gününü gün ederken, benim günüm geceye karıştı. Çünkü benim kalbim kırıktı, ne zaman alışmaya başlasam battı...
Yeniden hatırladım, bir daha ağladım. Yine de ah etmedim, her şeyi görene havale ettim.
Çok sevdim ben...
Her fırsatta dile getirdim, sonra söylemek yetmez hissettir dedi,
Onu da yaptım hissettirdim...
Ben sevdim, o sevildi.
Gönlü büyüdü, sonra ne mi oldu?
Bir zamanlar sensiz yaşayamam diyenler, seni kırmak istemiyorum diyip gittiler...
Felaket kırdı beni, feci incitti.
Bir gün biraz daha hafiflerse acım belki o zaman affeder yüreğim, ama yaşattıklarını ölsem unutmam ...