annem 1900 ler 1990 larda yaşamış
padişahlar günü kızı cumhuriyet dönemi gelini
başında hala fes beyaz keten keten altında
her yıl kınalanan saçıyla kırmızı tombul yanaklı
’ kurban’ kelimesi kurban olduğum cümlesi
ağzında eksik olmayan anaç bir kadındı
dileği hep ’ ele ayağa düşmemekti’ dileği gibi 90-91
yaşında 1992 nin 22 sinde güzel bir kış günü
hakka yürümüş oldu (30 oluyor )
son gününe son anına değin bilinci yerindeydi
inançlıydı itikatlıydı oruçları kaçırmaz ihmal etmez
duaları ağzında eksik olmazdı
gözü gönlü toktu yedirmeği içirmeği severdi hele yoksullara
kol kanat gererdi çocukluğumda anımsadığım bir çoğuna
yoğurt süt aş biş götürmüşümdür benimle diğer kardeşlerimle
gönderirirdi babam öyle değildi ama anama da kızmazdı
tersine anama ’ yeğin kurban’ der takılır bıykaltında gülerdi
sormuşuzdur hele gelinlerimiz ’ babayı severek mi aldın’
’ bir karış çocuktum yetimdik deli dolu abeğimle ablamın himayesindeydik
baba tavsiye ile beni görmeğe ablam gile gelmişti hizmetlerini görmüştüm
hepsi o kadar. ama şık giyimliydi durumları iyiydi ne de olsa ağa torunuydu
işte öyle oldu çok iyi bir düyün tutmuşlardı amaan k ızlar siz de daha
neyin peşindesiniz’ dediği hala kulaklarımda çınlanmakta
çok ilginç tam romanlık yoksulluklar eşkıya baskınları komşu köylere sığınmalarla
geçen çocukluk anılarıyla canlı bir tarhti
anılar yanında masllar bulmacalarla bir halk kültür anasıydı
kızlık köyü olan kuluncakta adı fatiş haladır
bizim köyün avşarcık’ın pirik ( pir yaşlı) ebesidir

işte anlattığı bilmecelerden anımsadığım ikisini paylaşalım
dili dilim nar
uçtu keklik
kaldı dilber

dilim dilim yaba
uçan keklik saman
kalan dilder buğday



bir acayıp nesne gördüm
ağ sakallı pir üstünde
üç baş altı kıç
bir ağ gömlek içinde

ikiz doğurmuş kadın üç baş
altı ayak bir örtü içinde