Babaannemi daha önce bir yazıyla anmıştım. Ona olan özlemimi yazmıştım. Tüm meziyetlerini bir bir sıralamıştım. Bize olan bağlılığını ve emeğini aktarmıştım. Belki de kendimizi biraz yakın görmemizden, onun kucağında büyümemizden, sıcaklığını hissetmemizdendi. Yıllar öncesi kaybetmiş olmamız ise bir öncelik hakkıydı anmak için. Oysa bizler büyüklerimizi unutmayız. Onların kıymetini biliriz. Bu yazıyla da anneannemi anmış oldum.
……………………..

Anneannem oldukça uzun yaşadı.
Adeta çınar misali bir asrı devirdi.
Ne dönemler ne devirler geçirdi.
Sekiz evlat büyüttü, sayısız torun yetiştirdi.
……………………..

Hem eğitmen, hem muhtar hem çiftçi bir eşe katlandı.
Evinde her gün misafir ağırladı.
Ailesinden esirgediğini misafirinin önüne koydu.
Kendi yemedi onlara yedirdi.
İki odalı evinin bir odasını köye atanan öğretmene ayırdı.
Çok çalıştı çok ter döktü.
Genç kızlığındaki fiziğini yüzü aştığında da korudu.
Zerre kilo almadı.
Kuruşunu israf etmedi.
Bolluk görmedi ama kıtlık da yaşamadı.
Hiçbir şeyden yakınmadı.
Hep yetindi.
Aza kanaat etti.
Üç haç yedi umre yaptı.
Her dönüşte bir sonrakinin hazırlığına başladı.
Medine ile Mekke’ yi adeta mekan tuttu. Oraları ikinci vatan bildi..
………………………..

Her evladına sevgisi mutlaktı ama erkek evladına olan bağlılığı daha bir başkaydı.
Onun ayrı bir yeri ve önemi vardı.
Ondan olanlar da değerliydi.
Kızdan olana tercihliydi.
Belki de varis gözüyle bakılmasındandı.
Yani kafa ataerkildi.
Damadın ise hiç kıymeti yoktu.
Gözünde bir nevi pul misaliydi.
Karton ya da kağıt gibiydi.
………………………

Anneannem hiç yakınmazdı.
Paraya pula değer vermezdi.
Azla yetinirdi.
Az yer içer az uyurdu.
Ayağını uzatmadan yatardı.
İnsan görmüyorsa Mevla görüyor derdi.
Bunu bir saygısızlık olarak düşünürdü.
……………………..

Biz torunlar zaman zaman ziyaret ederdik.
Halini hatırını sorar elini öperdik.
İhtiyaçların nedir diye sorardık.
Rızasını alır, gönlünü hoş etmeye çalışırdık.
Bunu bir vazife olarak görürdük.
……………………

Hiç külfet olmak istemezdi bize.
Bir ihtiyaç bildirmezdi.
Eksiğim şudur demezdi.
Sizi asla yormazdı.
Ezilmenize üzülmenize rıza göstermezdi.
…………………….

Zihni çok berraktı.
Duru ve paktı.
Yüz yaşında bile aydınlıktı.
Hafızası diriydi.
Algıları güçlüydü.
…………………….

Söze çok karışmazdı.
Hiç sitem iletmezdi.
Hiçbir kişiyi eleştirmezdi.
Asla çekip çekiştirmezdi.
…………………….

Selvi boyluydu.
Al yazmalıydı.
Oldukça zarifti.
Gereğinden fazla kibardı.
…………………….

Çok düşünceliydi.
İnce fikirliydi.
Sabırlıydı.
Saygılıydı.
…………………..

Biz bu yönleriyle tanıdık anneannemizi.
Onu yüz iki yaşında kaybettik.
Eşiyle yan yana kabre koyduk.
Ebediyete uğurladık.
…………………….

Sevdik anneannemizi.
Her seferinde andık.
İyiliklerini anlattık.
Ruhuna Fatiha gönderdik.
Hep kendisinden hoşnut kaldık.
…………………….

İnanıyorum ki rahat uyuyordur.
Dünyada yaptığıyla anılıyordur.
Arkasından iyi konuşuluyordur.
Melekler katında bulunuyordur.
Sırattan sualsiz geçiyordur.
…………………….

Güzellikler içerisinde uyu anneanneciğim. Huzur içerisinde uyu. Gönül rahatlığıyla uyu.


Kemal SEYFİ
05.01.2022