Yaşadığımız şu hayatta çok garip işlerle karşılaşırız..Eğerki biri sana değer veriyorsa sana karşı bir hata yapmışsa çıkar açıkca hatasını söyler..konuşur anlatır ne yapar eder senin gönlünü almak için bin bir türlü hallere girer ve senin gönlünü alır..
Zaten sende o çabasından anlarsın seni kaybetmekten korktuğunu...Affedersin..
Değer vermeyen kişi de bin bir türlü bahaneleri sıralar..
İşte o zaman sende bir çizgi belirlersin o çizgiyi geçmesine müsade etmezsin...
Her şeyin üst üste geldiğini hissettiğimiz bunaldığınız zamanlar vardır ya hani...sanki bütün dünya mutluymuş,herkes hayatını yaşıyormuş ya..
"Bir ben dert ile tasayla uğraşıyormuşum" dediğimiz günler.hani ağızlardan işittiğin."hani yanındayız deyip aslında yanında olmadığı zaman dilimi varya..
Birde yetmiyormuş gibi kalabalık ortamda o kadar kişiyle uğraşmak,bütün sıkıntılarla tek başına boğuşursun...
Güneşli günde herkes yanındadır da,birde iş fırtınaya dönünce yanında kimse yoktur,o günleri hep tek başına göğüsleyerek atlatırsın...
Aslında hayatın en güzel bir oyunudur bu.bu oyun çok şey öğretir insana.ama tabiki anlayana ve idrak edene...
Dön bak şimdi içinde bulunduğun,seni meşgul eden sıkıntılara...
Ve kendine şunu tekrarla.Belki daha beteri beni bulacaktı,ve buna da şükretmeyi bilmeliyiz,,,,
Biz farkında değiliz ama,yaşadığımız o sıkıntılar ve acılar,bizi daha da beterinden koruyor...
Ne demiş ünlü yazar ikurus
Fırtınalar iyi gelir insana,tekneyi biraz yıpratır ama güvertede hiç pislik bırakmaz...
SIKINTISIZ HAYAT YOK
DERDİ VEREN "ALLAH"kulunu dermansız bırakmaz...Tabiki anlayana