Büyük oğlumu, tekstil mühendisi olmasına rağmen resmi bir işe koyamadık. Özel sektör de maalesef mühendisi mühendis yerine koymuyor.
Çocuğun bir işi olsun diye Ankara Park Caddesi’nde giyim üzerine bir mağaza açtık. Oğlum işletiyor. Annesiyle ben de %80 oradayız. Eleman tutmadık.
Bundan 5-6 yıl önce tabanı beton, duvarları biriketten ibaret boş bir dükkân tuttuk. Serde mimarlık olduğu için iç düzenlemesini ben yaptırdım. Mutfak, WC, depo, ofis, iki adet soyunma kabini ve satış mahallerinden oluşuyor. Mutfakta küçük bir tezgâh ve küçük bir buzdolabı yeri var. Açılışı kışa girerken yaptığımız için buzdolabı almadık. O boşluğa kutular falan konulduğu için dükkânda hiç buzdolabımız olmadı.
Şu an orada, neredeyse tavana kadar internet gönderi kutuları yığılı.
10 gün falan önce oğlum tüyleri diken diken geldi. “Mutfakta fare var” dedi. “Hem de ayakkabı kadar.!”
Nerden gelmiş, nasıl gelmiş?
Giyim mağazasında fare ne demek! Tüm giysileri parçalayabilir!
Oğlan tırsıyor, hanım iğreniyor. İş başa düştü.
Hemen eczaneye gittim. Zehirli fare pastası varmış. “Etkili mi?” diye sordum. “Tadına baksa yeter"miş. Mandayı bile öldürürmüş. Ondan aldım. Bir de tutkal var. O tutkal ki bir yapıştı mı derisi yüzülmeden bırakmıyor. Daha önce kullanmıştım. Tecrübeyle sabit. Ondan da aldım.
Kartonların üzerine zehirli pastaları koyduk. Büyük bir kartona yapışkanı çepeçevre sürdük. Ortasına çikolata koyduk, çikolatayı çok severmiş diye.
Aslında pastadan ölsün istemiyoruz. Gider olmadık yerde ölür, içeriye kokudan girilmez. Tutkala yakalansa daha iyi..!
İlk gün bir şey olmadı.
İkinci gün pastaların ucundan tadına bakmış. “Şimdi ayvayı yedi!” diye düşünüyoruz.
Üçüncü gün pastalar tertemiz. Tutkal kısmına hiç dokunulmuyor.
Dördüncü gün tutkalın ortasındaki çikolata gitmiş.
Allah Allah. İyi de yakalanmadan tutkalın ortasından nasıl aldı..?!
Tek teselli yeme alıştı, tedbirsiz davranacak, bir şekilde yakalanacak!
Gittim, araya araya anam babam usulü fare kapanı buldum. Orada zehirli buğday da varmış. Ondan da aldım. Çeşitli yerlere buğdayı döktüm. Satıcının “Aman abi dikkat et elini kaptırma!” uyarısının verdiği titizlikle kapanı kurdum.
Sabah ilk işim kontrol etmek. Zehirli buğdaylar yok, kapandaki yem gitmiş ama kapan kurulu. “Bu fare kapanı çalışmıyor mu yoksa” şüphesiyle bir askı alıp kapana dokundum. “Şakkk” kaptı.
Fare kapanını bir kez daha kurdum. Ertesi günü falan beklemedi. Bir saat içinde yem gitti. Kapan uykuda.
Bir iki gündür parça parça ekmek koyuyorum. Varsın karnını doyursun da başka şeye dokunmasın.
O günden beri mutfak kapısı kapalı duruyor.
Sonuç;
Fare kazandı.
Başka polüm düşünmek lazım. Bu şerefsiz bizden akıllı.

Oyy oyy..

Suat Zobu

.