ACI KOKU

Kadının yaklaşan kurban bayramıyla endişesi her gün biraz daha artıyordu. Yurt dışına giden eşi aylar olmuş gelmemişti.
Çocuklarına üzüntüsünü belli etmeyen kadın hüzün yağmurlarıyla tek başına mücadele ediyordu.
Evdeki kumaşlarla çocuklarına renkli renkli kıyafetler diken kadın çocuklarının gözlerindeki sevinç ışıltılarıyla mutlu olmaya çalışıyordu. Küçük kızına diktiği kırmızı elbisenin artan kumaşıyla el çantası bile dikmişti.
Mahalleye gelen ayakkabı satıcısından kırmızı pabuçlar küçük kızın yatağının yanı başında hazır bekliyordu.
Sıvasız evin soluk duvarları gibiydi kadını yüzü.Çocuklarının yanında maskesi hep kalındı.
“Nasıl söylerim babalarının gelmeyeceğini, kurban alacak paramızın olmadığını nasıl anlatacağım çocuklara.Allah’ım sen yardım et .” diye için için söyleniyordu.
Arefe günü gelip çatmıştı.Şehrin izbe bir mahallesinde oturmalarına rağmen civardaki evlerden keçilerin sesleri duyuluyordu.Mahalleli ne yapıp edip kurbanda kurbanlıklarını alıyordu.Sonbaharın rüzgarlarını bahane eden anne kapıyı ve pencereleri sıkı sıkı kapatmıştı.
“Anne Ayşelerin keçisi bembeyaz, kocaman.”dedi Pınar.Aynanın karşısına geçti,saçlarını ortadan ayırdı”Yarın en güzel tokalarımı takacağım.Ayakkabılarım gıcır gıcır, kırmızı elbisenin içinde prenses gibi olacağım Ayşe bile kıskanacak beni,ilk onlara gideceğim anne.”dedi Pınar.Mutluluktan yerinde duramıyordu.

Annesi sessiz sedasız Pınar’ı dinliyor,hiç konuşmayan ablasına bakıyordu.
Babam gece gelir,yarın bizde keçi alırız diye mutluluktan uçuyordu.
Erkenden uyumaya çalıştı.
Sabaha kadar gözünü kırpmayan kadın çaresizliğin koynunda gün ağarana kadar kıvrandı.
Sabah babalarını göremeyen çocukların neşesi küle döndü.Kırmızı gözlerini kaçıran anne çocuklarına bu günlerin geçeceğini çoçukların anlayacağı şekilde anlatmaya çalıştı.
Bayram sabahları hiç bu kadar evlerinde sisli bir hava olmamıştı.Boynu bükük evin büyük kızı duygularıyla boğuşuyordu.
Her şeye rağmen yeni elbiseler giyildi,saçlar mis gibiydi.Annelerinin elleri öpüldü,kahvaltı yapıldı.
Kapıları,perdeleri iyice kapatan kadın,Pınar’ı bulamadı.Yoktu Pınar.
“Annecim balkona gelin çok güzel kokular geliyor.”dedi.