Çok değerli romancımız Emine IŞINSU ÖKSÜZ’ün aziz hatırasına... 🙁

EMİNE IŞINSU...

Bazılarınız bilir, bazılarınız ismini bile duymamış olabilir. Hatta yeni nesil dedikleri ülkücüler hiç bilmez okuma, araştırma alışkanlıkları olmadıkları için. Ama Emine IŞINSU (Öksüz) ülkücü ablamızı 78 kuşağı çok net tanır, sever, sayar.

Ülkücü Hareket; Başbuğ Alparslan Türkeş’in, Türklüğün bilgin atası Hüseyin Nihal Atsız’ın öncülüğünde çığ gibi büyürken ülkücü genç bir kız ülkücülerin şanlı mücadelesini ilk kaleme alan ve romanlaştıran Emine IŞINSU ablamızdı. Cesur, yürekli yazarımızdı.

Türk kültürünün yozlaştırılmaya çalışıldığı kavgalı yıllarımızda bir de Türk töresini, gelenek ve kültürümüzü genç nesillere aktarmak, yeni ülkücü yazarlar yetiştirmek için aylık TÖRE dergisini çıkarıyordu. Ben de Töre’nin takipçilerindendim. Yurt dışına gitmem sebebi ile beş-altı ay kadar ayrı kalmıştım. Yanımda getirdiğim dergi sayılarını Lahey’de yeni tanıdığım arkadaşlarıma okutuyordum. Sonra dergi idaresi ile mektuplaşarak Lahey-Hollanda temsilciliğini almıştım. Yıl 1978-1980 ihtilâline kadar temsilciliğini yürüttüm.

Yazdığı romanlar genelde komünist rejim altında inleyen esir Türk devletleri ve yerlerinden, yurdundan dağıtılmış olan Türkler ile Türkiye’de vahşi komünizm belasına karşı şanlı mücadele veren Ülkücüleri anlatıyordu. Hele ’’Sancı’’ adındaki romanı Dursun ÖNKUZU ve arkadaşlarını anlatır.

Her romanı ödüle layık. İşte onun kaleminden damıtılan romanları.

Küçük Dünya (1966)
Azap Toprakları (1970)
Ak Topraklar (1971)
Tutsak (1973)
Sancı (1974)
Çiçekler Büyür (1978)
Canbaz (1982)
Kaf Dağı’nın Ardında (1988)
Alpaslan (1990)
Atlı Karınca (1990)
Cumhuriyet Türküsü (1993)
Nisan Yağmuru (1997)
Havva (1999)
Bir Ben Vardır Bende Benden İçeri (2002)
Bukağı (2004)
Hacı Bayram (2005)
Hacı Bektaş Veli (2008)
Bir Aile (2013)

Tabi sadece roman yazmakla kalmaz. Oyunlar, Denemeler ve hikayelerde yazar Emine IŞINSU ablamız.

Bir Yürek Satıldı (1967)
Bir Milyon İğne (1967)
Adsız Kahramanlar (1975
Dost Diye Diye (deneme-1995)
Bir Gece Yıldızlarla (hikâyeler- 1991)

Milliyetçi, ülkücü gazete ve dergilerinde milletimizi ve ülkücüleri aydınlatıcı yazılar yazdı. Konferanslar, dersler verdi ülkücü yiğitlere. Yetiştirebildiği kadar ülkücü yetiştirdi.

Onun romanları ile gelişti benim ülkücülüğüm ve Türklük bilincim. Ve daha nice Türk evlatlarına önderlik edecek eserleri, yazıları.

Eleştiri olsun diye yazmıyorum ama Milliyetçi-ülkücü camiadan yeterli ilgi ve alakayı görebildi mi? Bana sorarsanız kocaman bir HAYIR diyeceğim. Hangi ülkücü edebiyatçı yazarımızın kadri ve kıymetini bildiler ki? Kaç ülkücüde romanları var? Kitap okuma alışkanlıkları yok ki; yazarlarına kıymet versinler. Solcu yoldaşları işte bu yüzden çok sevdim, severim. Yazarlarına sahip çıkarlar, eserlerini mutlaka alırlar ve çok çok okurlar. Okudukça da yeni yeni yazarlar yetişir yoldaşlardan.


Milliyetçi-Ülkücü dünya görüşünü benimseyenlerde kaç romancı, hikayeci, yazar var? Çok çok az. Bazıları da burunlarından kıl aldırmaz kibirliliklerinden. Emine IŞINSU ablamızı az kişi örnek almıştır onu. O öylesine mütevazi, kadirşinas muhteşem bir ülkücü hanımefendiydi. Yeri doldurulması imkansız!

Değerli romancımız Emine IŞINSU ablamız bugün vefat etmiş. Derinden üzüldüm. İçimde bugün bilinmeyen bir acı vardı. Bir de çok sevdiğim kedim Zümrüt’üm’de bu sabah vefat edince; adeta yıkıldım desem yeri var.

Emine IŞINSU ablacığım Allah gani gani rahmet etsin sana. Ruhun şâd, mekanın cennet olsun şu mübarek ramazanda... Arkandan ne kadar ağlasak, sızlasak seni geri getirmeyecek. Arkandan bıraktığın eserlerinle Türk dünyasında zaten ölümsüzleşmiştin. Türklük ve dünya var oldukça eserlerin nice Bozkurtlar yeşertecek kıraç topraklardan.

Türk Dünyasının, Turan illerinin başı sağ olsun!

Gök Tengri’ye emanetimsin Emine IŞINSU ablacığım...

Fatihalar yolluyorum o nur ruhuna...


Çıvgın gençtim adını duyduğumda
Romanlarını okuduğumda
Gözlerimdeki sis perdesi kalkmış
Karanlıklar yırtılmıştı
Ufkumda karabulutlar dağılmıştı
Çöl kavruğu susuz vadimde
Türklük bilinci yeşermişti yüreğimde...

Şimdi ’’ben yorgun düştüm’’ dedin
Kalemin kırıldı, dilin sustu
Ak kuşlar Tanrı dağlarına göç etti
Gökyüzünü maviye boyadığın
Nakış nakış işlediğin tualin ağladı...

Türk dünyasını yasa boğdun
Zafer’in bir dağ gibi yıkıldı
Yerini dolduracak kimseler kalmadı
Öksüz kaldık soyadın gibi
Ciğerlerimiz yandı
Uğurla ola ablacığım Ötüken’e
Elbet bizde geleceğiz o kutlu yurda...

Zafer Direniş
...
Karabulut.