Nazım ve nesir ustası üstad Necip Fazıl para ve insan unsurlu bu sözü söylüyor ve paradan ziyade insana dikkat çekiyor. Para emek mahsulü demek istiyor; çalışır üretir, kazanırsın. Az ya da çok. Miktarı önemli değil. Bugün kazanır yarın harcarsın. İhtiyaçların için kullanırsın. Bu mesele değil. Bunda çekinilecek korkulacak bir şey yok. Esas korkulacak olan parayla elde edilen yani satın alınan insandır diyor.
……………………………………..

Ne yapmaz, ne canlar yakmaz ki o! Ne ocaklar söndürmez ki! Milleti soyup soğana çevirmez ki! Hazineyi boşaltmaz, memleketi satılığa çıkarmaz ki! Bu insan tipine dikkat et esas diyor. Bu model insanların neler yapabileceğine, nasıl vicdansız ve merhametsiz olabileceğine, pervasızca ne işler işleyebileceğine dikkat et diyor.
…………………………………….

Paranın satın alamayacağı adam yok denilir. Yok derken belki de çok az anlamındadır. Cidden belki de hiç yoktur. Hani kendimizden pay biçelim. Nefsimizden hareket edelim. Belki de o alanda tartılmamış olmamızdan, kantara çıkmamış olmamızdandır. O nedenle sanırım bol keseden atıyor fazlasıyla sallıyoruz. Para bize işlemez, satın alamaz, bu mümkün değildir diyoruz.
…………………………………….

Parayla imtihan zordur. Sonu hüsrandır. Hep duacı oluruz, yakarır yalvarırız ya. Allah’ım beni parayla imtihan etme deriz ya.
……………………………………

Duamızda samimiysek, eğer ihlaslıysak yaradan bizi korur. Kanatları altına alır. Paralı işlerden uzak tutar. Duamız içten değil de dildense belki de en hasarlı işler bizi bulur. Parayla sınavımız başlar. Ya direnir ya da sürükleniriz. Batar ya da çıkarız. Ancak genelde paranın esiri, kulu kölesi oluruz.

Kemal GÜL
26.03.2021