MARİO MORİS LEVİ.
25 Şubat 1957 günü İstanbul’da dünyaya geldi. Tam adı Mario Moris Levi’dir. Polet Leyla Hanım ile tüccar Eliya Levi’nin oğludur. Şişli 19 Mayıs İlkokulu ve Saint Michel Lisesi’ni bitirdi. 1980 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız ve Roman Filoloji Bölümü’nden mezun oldu. Bir süre ticaretle uğraştı ve Fransızca öğretmeni olarak çalıştı. Şalom gazetesinin kültür-sanat sayfasını bir yıl süre ile yönetti. 9 sayı yayımlanan Hokka dergisinin yayın kurulunda yer aldı. TRT-3 ve Açık Radyo’da uzun yıllar dünya müzikleri üzerine programlar hazırlayıp sundu. 1998 yılından sonra Yeditepe Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Mario Levi, PEN Yazarlar Derneği üyesidir.
İlk yazısı olan Franz Kafka’nın Değişim’i üzerine bir deneme 1984 yılında Şalom gazetesinde yayımlandı. Şalom, Stüdyo, İmge, Hokka, Cumhuriyet, Yeni Gündem, Varlık, Argos gibi gazete ve dergilerde öykü, deneme ve eleştirilerinin yanı sıra klasik ve çağdaş müzik üzerine yazıları çıktı. Hokka dergisinde “Karşı Çık-ma’lar” adı altında yer yer aforizmayı andıran yazılar yazdı. 1975 yılından sonra kaleme almaya başladığı öykülerinde İstanbul’da yaşayan azınlıkların çevrelerine uyum sağlayamamalarından kaynaklanan yalnızlık ve hüzünlerini dile getirdi. Kendi yaşamından yola çıkarak etnik, kültürel ve dinsel azınlık coğrafyasının insanlarını ele aldığı İstanbul Bir Masal’dı adlı romanında “azınlık duygusunu” işlemeye çalıştığını belirtti. Bir Yalnız Adam adlı kitabında ise Belçikalı besteci, söz yazarı ve şarkıcı Jacques Brel’in yaşamını ve sanatını anlattı.
Mario Levi, “Bir Şehre Gidememek” adlı öyküsü ile 1990 Haldun Taner Öykü Ödülü; “İstanbul Bir Masaldı” ile 2000 Yunus Nadi Roman Ödülü’nü (C. Pamukçu ile birlikte) aldı.
Ömer Türkeş, Mario Levi hakkında “Kahramanların duygu ve düşünce dünyalarını uzun cümlelerle dile getirirken en küçük ayrıntıya kadar inebiliyor Mario Levi, anlatıcının kırk yıllık hayatının hemen her karesini canlandırabiliyor. Ancak bu kadar geniş bir zaman dilimine yayılan, çok sayıda ayrıntı barındıran ve çok sayfada tamamlanan romanında toplumsal meseleler neredeyse hiç yok. Önceki romanı “İstanbul Bir Masaldı”nın kahramanının benliğini ve belleğini oluşturan tarihsel geri plan “Lunapark Kapandı”nın kahramanları için nedense önemsiz olmuş. Kişisel tarihlerle toplumsal tarih arasında hiçbir bağ kuramıyoruz, doğrusunu söylemek gerekirse romanda toplumsalla ilgili hemen hiçbir şey bulamıyoruz. Beyoğlu’nda, Boğaz kıyısında ya da sair yerlerde gezip dolaşmalarına rağmen roman kişilerinin ruhsal tasvirlerini mekan tasvirleriyle zenginleştirmemş Levi. Bu durumda onların toplumdan yalıtılmışlığının altını çizmek ve roman estetiği adına bunun bir eksiklik olduğunu belirtmek isterim” değerlendirmesini yapmıştır.