Laiklik ve Şeriat Konusu:

Şeriat: Etimolojik olarak su yolu, su sırası kuralı belirleyenliği gibi birincil anlamdan doğmuştur.

Malum Araplarda su işi sıkıntılı.. onu sıraya ve kurala bağlama anlamındaki kavram "şeriat" oluyor.. tam olarak "şeria" biçiminde geçiyor.

Mero sözcüğünü anımsıyorum, burada.

Su sırasını, sistematik düzenleyen yetkili gibi bir semantiği vardır.. ’meri’ sözcük genişlemesi, modern zamanlar kanunlar sistematiğini anlatan kavram oluyor.

Meria etim /semantiğini buluyoruz, diyebilirim...

Sözcük Samit dillere önTürk, önAsya sınıflı toplumlardan geçmiş gibi görünüyor.

Kast ve sınıf farkına atıf olarak ise şunları söylemek mümkün.

Kast-sınıf, feodal-kapital, toprak rant-sanayi ve aristokrat, burjuvazi, proleter dizge...

’A. T. Ü. T.’iyel saymamızda, aykırılık görmüyorum.

Dinsel anlamına gelmek istiyorum.

Şeriat uygulamaları Kur’an’daki kesin hükümlerden farklı olabiliyor, hatta onun tam tersi kararların uygulandığı bir ’medeni hukuk’ halidir de diyebiliyoruz.

Bilindik nesih ve mensuh ayetler ayrımı ve farkı temelinde bir dizgeyle düşünmeye başlamak gerekiyor.

Muhkem ve müteşabihlikle de bağıntılı, oradan da sağlaması yapılabiliyor, isteyen deneyebilir...

Şeriat sanıldığı gibi dini değil, dünyevi ve devlet (yönetsellik) işlerini düzenliyor.

İlahi yetkiyi, insani vekalete devrediyor, konu bu minvalden oldukça çetrefillidir.. irdeleyeceğiz!

Şeriat, sonuç olarak ruhbanların anlattığı gibi bir kavram olmayıp, bilakis dinin dünya ve devlet (yönetsellik) işlerinden ayrıldığı bir bölüm oluyor.

Laisizesi öncül , seküleritesi ardıldır...

Ruhbanlar (sanki) kozmolojik bir noterlikten (kendilerine) yetki devri yapılabiliyormuş gibi, bu normal bir şeymiş gibi davranıyorlar.

Dayanakları Kur’ani değil.. Hadisi, megazi çok zorlama ile siyeridir.

Sanki bu yaptıkları dine uygunmuş, sanki Birtengri’nin münezzeh sıfatlarına dair yetkisi zamanımızdaki din baronu soytarılara devredilebilirmiş gibi bir icat ile konuyu inanılmaz bozarak, ahbar ve ruhban sınıfa rant aracı lehine dönüştürüyorlar.

Devam edeceğiz...

Ahmet Kutlu Ayyüce