Aldatılan kedi

Ellerini çenesine koymuş camın kenarına oturup aşağıya bakıyordu.Bu saatlerde hep burada beklerdi babasını.Babası gelmesine yakın pır pırdı kalbi.Acaba bugün ne getirecek derdi.Bugün her zamankinden daha çabuk gelmesini istiyordu.Anlatacakları vardı hemde .Annesinin kırmızı gözleri anlatacaklarının başında geliyordu.Annesi kızardı ama.
“Kızsın anlatacağım”diyordu.
Camın kenarındaki tüyleri kalkan kedi titriyordu.Süt vermek istedi ama annesi kızabilirdi.
Makarnanın kokusu odayı sarmıştı.Canı yemek yapmak istemediği zaman hep makarna yapardı annesi.Suya at,haşla bitti.Beş dakkada hazırdı.
Bir Kanepede duran kitaplarına bir kediye bakıyordu.Damarlarında hüzün geziniyor ders çalışamıyordu.Kedicikte üzgündü.Ayrılmıyordu canım kenarından.İşaret parmağı ile cama resimler çizdi.Annesi hep kızardı.Olsun kızsın yine bu defacıkta.
Zilin sesine koşarken ayağı yıllanmış halıya takıldı.Düştü.Hızlıca kalkıp kapının sürgüsünü çekti.
-Babam,babam benim.
-Papatyam dur.Bir içeri gireyim.
Papatyam derdi babası.Pek anlamazdı neden papatya olduğunu.
-“Biraz büyü anlarsın neden papatya dediğimi “derdi babası.
Sofraya makarna yoğurt koyan annesi göz göze gelmemeye çalışıyordu babasıyla.
Özenilmemiş yağlı makarnayı ses etmeden yediler.
Babasının yemek sonrası çay içme adeti vardı.Annesi bu akşam çay koymamıştı.Yemek masasının mavi kelebekli örtüsüde yoktu bu akşam.
Odasına geçip demir masada resim çizmeye çalışıyor,masanın soğuğu kollarından geçerek yüreğine oturuyordu.”Kedicik.Üzgün,tüyleri kalkmış üzgün kediciği çizeceğim bugün”dedi.

Yan odada sesler git gide yükseliyordu.Bağırma bana diyen annesine babası bağırarak karşılık veriyordu.
-“Böyle herkese inanma.İftira atıyorlar”diyordu babası.
-“Niye iftira atsınlar.Sen demekki rahat durmadın”. dedi annesi.Sanki odasında ağlıyordu annesi.Acıyordu kalbi.Onbeş yıllık evliydiler.İlk kez yanıyor yüreğim diyordu.
Sıcacık yataktan kalkmak hep zor gelirdi .Şöyle soba yansa ekmekler kızarsa üzerinde.Çayın fokurtusuyla çıkan buhar açsa nefesini.Herkes uyuyor muydu? Kimseler yok tu.Kapı dışardan anahtarla açıldı.Babası paltosunun içine sardığı sıcak somunlarla girdi içeri.
-“Günaydın papatyam.Sıcak ekmek aldım.Çay koyayım kahvaltı edelim”.dedi.

Babası ekmek almaz,kahvaltı hazırlamazdı.Sobayı da yakmıştı birde.
-“Annem,annem yok baba”
Sustu babası.Sustu gözleri.Kanepeye oturup başını ellerinin arasına koydu.Ağlıyordu.Ellerinin tersiyle sildi gözyaşlarını.Duvarda asılı duran resme gitti gözleri.Gözlerinin içi gülüyordu.Beyazlar içinde melek gibiydi karısı.Mutfağa çay koymaya gitti.
Aklını resimde bırakarak.

Hızla camın kenarındaki kanepeye oturdu küçük kız.Kedicik oradaydı yine.Şaşkın,korku dolu gözlerle bakan kediyle bakıştılar.İşaret parmağı ile camı tertemiz yaptı yine.
-“Senin gidecek yerin yok değil mi.Kocan aldattı.Sende bunu öğrendin.Evi terk ettin.Şimdi soğukta sokakta kaldın işte.Ne yapacaksın.Çocukların da ağlıyordur evde.Annesiz nasıl yaşarlar”.dedi.
Kanepenin yastığına sarıldı.Ağladı,ağladı.
Dışarı çıkıp kollarının arasına kediciği aldı.Sobanın kenarına ona bir yuva yaptı.
-“Belki annemi de birileri kollarıyla sarar”.dedi.Babası kahvaltı tepsisiyle girdi içeri.Yüzünde keder,acı birliktelik yapmışlardı.
-“Baba bak kocası aldatınca kedicik sokakta kalmış”.dedi.