Oradaydılar ... Hep orada olurlar gerçi ben orada olduğum zamanlarda ... Sabah mahmurluğunu daha henüz üzerimden atamadığım günün ilk saatlerinde bazen birkaçiyla karsilasirim giriş katında ...Gülümsemeler,hatır sormalar nedense hep aceleci olur ... Sanki birşeyleri kaciracakmisiz gibi gelir ... Aslında onların acelesi yoktur belki de ... Belki de onlarla oturup hosbeş etmemi ,hâl hatır sormaktan öte onlarla sohbet etmemi ,onlara hayallerini kurup da görmedikleri uzak şehirleri ,mavi denizleri ,dolunayın kanatlarının altından sızan duru bir beyazlikla aydınlanan patikalarda küçük yürüyüşler yaparken aklımdan geçen masalları ,hikayeleri anlatmamı,arkadaşlarımla aramızda geçen sohbetleri duymayı isterler ,kimbilir ... Kimbilir belki de bu; aslinda benim arzumdur. Ben insanı ikinci kata taşıyan o daracık ,rengarenk tahtadan merdivenlerden çıkarken zaman da neredeyse öğlene uzanmaktadır ...Sessizliği delerek ve ama sessizce üst kattaki odamın yolunu tutarım genellikle her gün ... Aklım da nedense hep geride biraktiklarimda kalır İşte bugün de o günlerden biriydi ... Sabah yine hızlı geçmiş kendini öğle arasının kollarına mağrur bırakmıştı ... Sonra dostlar geldiler ... Unutmuştum çoktan , ölmeden bütün sabahlarimi unutmuştum. Bir de üstüne geçen Cuma yeni bir yaşa daha girdiğimi ekleyin ve gerisini siz düşünün .... Melih Cevdet’in dediği gibi herkes işinde gücündeydi ve halen ölüm tekildi... Doğum her halükarda çoğul ... Işte ben o yüzden seviyordum ,sabahları ,çocukları VR bütün baslangiclari .... Neyse sadede gelmek zamanı gelmiş sanki ,göz kapaklarım kapanıyor ... Yoksa ben bu ömürden nice romanlar çıkarırdım heyhat ! Nihayetinde bugün Doğumgünümü yeniden kutladık güzel bildiklerim,dost bildiklerimle,hastalarimla,birlikte pastanın mumlarina üflerken dilekler diledik .... Yeniden doğayazmak pek bi şahaneydi canım ... Hele de çokken ,kalabalikken bir olabildiğinizde ... İ yi ki varsınız ! İKAROS’UN ÖLÜMÜ .......... Herkes işinde gücündeydi Yok olmuş damlar ki unuttum. .......... Melih Cevdet Anday 19 Şubat 2017 |