KALEM YAZMAZSA EĞER

‘’Söz uçar, yazı kalır; hatırda değil, satırda kalır.’’derler. Doğrudur. Yalnız öyle anlar vardır ki, ne kalem yazmak ister ne de kelam yazılmak. İşte bu anlar insanın çıkmaza girdiği anlardır. Bu vakit ne yapsa çare bulamaz insan yazmak için. Kendi deyimiyle didinir durur ama nafiledir.

Öyle anlarda ne yapmak gerekir derseniz, okuyun derim. Okuyun, oluk oluk içilen bir su gibi okuyun. Çünkü okumak susuzluğunuzu giderecek en etkili ilaçtır. Öyle anlarda yazmak için didinmeyin. Her şeyi akışına bırakıp yazının kağıda düşmesini bekleyin. Öyle anlar vardır ki, kelimeler çıkmaz bir türlü. Kalem de yazmaz bundan ötürü.

Buna sebep nedir diye soracak olursanız, henüz vakti gelmemiştir derim. Bazı şeylerin gün yüzüne çıkması için olgunlaşması, kıvama gelmesi gerekir. Zorluyorsa kelimeler sizi, vakit tamam değildir demektir bu. Bu zorlu süreci daha kolay ve daha hızlı atlatmak içinse okumak gerekir. Hem de dur durak bilmeden. Okumak yeni ufuklar açar zihnimizde. Kısır döngüleri dağıtır, yeni yollar açar. Daha bir başka bakmamızı sağlar dünyaya. İşte o zaman kalemin nazı da niyazı da bize geçmez. Yazmam diye tutturmaz. Kelimelere tam manasıyla hakim oluruz. Lakin bunun için her şeyden evvel okumak gerek azizim, okumak.

NECATİ DİLEK