bu gün jonny nın annesi ve dedemden bahsetmek güzel hatıraları sona saklamak gibi...

yıllar içinde özümsediğim referanslara belgelere ve en sevdiğim romanı ilk kez okuyup bu konu hakkında söylenecek daha fazla bir şey olmadığını izlenimini edindiğim zamana geri dönmek anlamına geliyor.

konu hakkında yazanların kaç tanesi kitabı okumuştur bilmiyorum ancak bu hikayenin herhangi bir yerinde benim ortaya koyduklarımdan dışında başka bir şey olduğundan şüpheliyim.

babam dedemin defterlerini çevirttirmişti çünkü bu anıların bir kayda ihtiyacı vardı ve bunlar yalnızca onun ilgisini çekebilirdi yani erkek için ilk kez baba olduğu andan daha mutlu olduğu an yoktur.

babam yahudilerin her an doğup büyüdükleri ülkeyi terk etmeye zorlanabilecekleri o yüzden başka hiçbir ülkede konuşulmayan bir dili yada başka hiçbir yerde uygulanmayan kanunları bilmekle yetinmeyecekleri ve her durumda işlerine yarayacak meslekler seçmeleri gerektiğini söylerdi.

bu nedenle doktor mühendis yada tüccar olmamız gerekmiş çünkü komşularımızın sizin hakkınızda ne dediğinden bağımsız olarak hayatta kalmanızı bu sağlayacaktır.

insanlar yahudiler hakkında hep konuşurlar , başkalarının işini kaptığımızı , faizle borç para verdiğimizi işçileri sömürdüğümüzü ve dünya ekonomisini ele geçirdiğimizi iddia ederler.bu söalerden bağımsız olarak hayatta kalmamız için özellikle bilim ve ekonomi bizim elimizde olmalıdır.

üniversitede eğitim iletişim planlaması okuduktan sonra bir süre gazetecilik yaptım, sonra da yazarlığı denedim.

Babam hep hayaller içinde yaşadığımı nazilerin benim için engel olacaklarını anlatırdı.ben ergenliğe yeni girdiğimde ise durum farklıydı müslüman olan jonny ye ve yeni okulunda eşlik etme kararımı kabul etmediği için tüm ısrarlarıma karşın kararından vaz geçmediği için beni devamlı cezalandırdığı takdirde ona bir sonraki yıl okulu bırakacağımı söyledim.

eğer fikrini değiştirmezse evden kaçacağımı ve karar vermek adına jonny nin yeni okkulunun son kayıt tarihine kadar sürem olduğunu söyleyince yine tartışmaya başlamıştık.

babaannemin gebeliği riskliymiş.şeker hastalığı ve tansiyon sorun yaratıyormuş.O dönemde belirtiler oldukça etkiliymiş

gebelik zehirlenmesine bağlı ölümler sık sık görülürmüş.

sigaranın ve virüslerin hamilelerin sağlığı hakkında az şey biliniyormuş , her ne kadar naziler yahudiler hakkında canlı deneyler yapmak konusunda ileri derecede bilgilere sahio olsalardı yeteri kadar ilerlememişler demek ki ...

insanların o yıllarda bu ölümlere verdikleri tepkile de çok farklıymış.kadının yaşamının tehlikeye girdiği andan itibaren hamileliği sonlandırmak sık yapılan bir uyguılamaymış .

dedem ölüm riskini aldığında eşine bu durumu hemen söylemedi bir erkek evlat lma isteğini dizginleyemedi,yaşamını oğluna adamalıydı, olu için (tabii erkek olursa) yaşadığı acıları, nazilerin baskı ve hakaretlerini unutmaya hazırdı.

nazi almanyasında hastanelerin sabırlı doktorları sezaryenin riskli oldugunu anlatıyorlar.


doğum sonrası zehirlenme olmayacağı tezini savunuyorlar ve korku içindeki anne adaylarını sakinleştirmeye çalışıyorlar.