Sevgili anneciğim
Hayat herşeye rağmen akıp gidiyor. Hayatımın her yanında senden iler var. Bitmeyen anılar, tükenmeyen hatıralar. Herdem tazelenen özlem. Mekanın cennet olsun. dualarım hep seninle. Allah senden razı olsun. Haklarını helal et.
İzmirde deprem oldu hemde gün ortasında. Nasıl bir deremdi İstanbul bile hissetti. Acılı haberler birer birer döküldü ekranlaa. Yıkılan umutlar, kaybolan hayatlar. Ve maddi manevi tarifsiz zararlar. Yine herkes bir birini suçladı. Çürük yapı, Yanlış yerleşim, Dikktsiz yöneticiler aç gözlü mütehitler. Neler neler. Ama hiç biri gidenleri geri getirmiyor. İsan oğlu çabuk unutuyor. Ve korona az gelmiş gibi ülkeye birde deprem yüreğimize ateş düşürdü. Çok değil yaz ortası giresunde sel felaketi aynı yanlışlar. kaybolan canlar, yıkılan umutlar, maddi manevi zararlar.
Maalesef anacığım, dikkatsiz özensiz yapılanma. İnsana yatırım yapmıyor. Betona, çürük yapıya, yola trilyonlar gidiyor en acısı canlarımız yok oluyor.
Mucizelerde yaşanda. Depremden günler sonra kurtarılan bebekler, Elif bebek,İlayda bebek. Allah onlara uzun ömürler versin. Ölüm yüzden fazla can aldı, yani deprem. Geride Beton yığınları kaldı. Gözü yaşlı analar babalar kardeşler. Acılar yüreklere oturdu. Ne kadar ders aldık bilinmez.
Yıllar önce depremler daha çok olmuştu bu ülkede bir kısmına bende şahit olmuştum. Bir kısmını senden dinlemiştim. 1937 de Erzincan depremi olduğunda havzanın köyleri hep yıkılmış, gücü yeten kurtarmaya gitmişler. Dedemde kurtarıcıla arasındaymış. bir köyde anne baba ölmüş çocuk beşiği ile birlkte yıkıntılar arasından kurtarılmış. Umudun adı. Halil olmuş. Mucize bebek! Ben çocukken hep anlatırdın. Kereste satardı Halil amca. Öksüzler yurdunda büyümüş çoluk çocuk sahibi olmuştu. Dedemi hiç unutmazdı. Her bayram elini öpmeye gelirdi.
İzmir depreminin mucizesi Elif ve İlayda. Allah onlara sağlıklı ömürler versin.
Ben isterim ki bu acı olay, mütahitlere ders olsun yöneticilere örnek. Hataya iza atmasınlar. İsana cana yatırım yapsınlar.
Hoşça kal canım annem huzur içinde uyu.
5.11.2020 İst