Her ülkede öyle midir bilmem ama bizim hala en büyük eğlencemiz televizyon.
Yaşım icabı uzun yılların seyretmişliği ile şimdiki programları karşılaştırıyorum, şimdikiler tatsız geliyor bana.
Geçmişte bizi saatlerce ekrana bağlayan müzik programları olurdu. Bu programlar içine komedi serpiştirilir, biz oturur izler çok da keyif alırdık. Artık müzik programı yok, neden? Olsa izleyici bulamaz mı?
Bir takmışlar kafalarını zengin ailelerin gösterişli kızlarıyla yakışıklı oğlanlarının arasında geçen aşk maceralarına. Neredeyse hepsi birbirinin kopyası olan bu dizileri illa ki izleyenler var. Var ama gerçekte ne veriyor desem, bu tip dizilerin ne faydası var desem bana kızar mısınız. Biliyorum diziler bir faydası olsun diye izlenmez ama hiç olmasa zararı olmasa.
Zararı ne mi?
Toplumumuzun belki yüzde biri bile olmayan bu zengin kesiminin yaşantısana özenen gençlere bakarsanız anlarsınız. Bir aralar da mafya tipi sözüm ona delikanlılarla tanışmıştık, onları taklit etmiştik.
Sahiden yapacak program bulamıyor muyuz?
Şöyle düşünüyorum da dizi çekenler neden kabuklarını kıramıyor? Mesela bir mahalli gazeteyi konu almıyor, bir avukatın yaşadıklarını anlatmıyor. Anadolu’da bir belediye başkanı ele alınsa, bir köy öğretmeni anlatılsa, bir bilim adamı merkeze alınsa, öğrencileriyle çalışmaları sergilense.
Türkülerimizi genç nesle dinletsek.
Tarihimizdeki kahramanları konu edinen, pek pahal olmayan filmler çevirsek.
Bir zamanlar sanıyorum Almanların normal insanlar arasında yaptığı yarışmalar gibi yarışmalar düzenlesek.
Bakın önünüze koyacak çok teklif var. Ancak biliyorum ki bizim yapımcılar tamamen reytingi düşünürler. Biraz zorlasalar sanıyorum kendi yapımlarımız da ilgi çekecek. Öyle kötü yapımlar üzerinde ısrar ettiler ki insanlarımız kendi olmaktan çıktı.