Bazen karanlık bir tünelin hangi mevkisi içindeki ümitsizliği katlar; Bilemezsin Tükenmek ve vazgeçmek iki enstrüman gibi yankılansada içinde, önünde duran sır perdesi aralanmaz. Dahası ne sesini zaman duyar nede seni böyle dumansız yakan. Kül olup savrulmak istersinde bulamazsın hürriyetini kudretli kuvvetiyle rüzgara katan. Çaresiz kader deyip kabullenirsin; Bu tuhaf nebulanın Kalbini bulandıran bütün dayatmalarını. Sonra derin bir sessizlik önceki, şimdiki ve sonraki gibi
Ne beklediğin uyanışa,ihtiyaç duyduğun mesih yetişir imdadına, nede ruhunu mühürlediğin ruhuna. Kazanmanın imkansızlığında kaybetmenin namümkün olduğu bir misina iken çekilen. Peki vakti geldiğinde bekleneni bulmak mı şaşırtır o an. Onca yol yorgunluğu onca cenk ve karşımda işte tac mahal öylemi. o halde bilmeni isterim dilimden düşmeyecek şu iki cümlede saklı gizliyi ve yazgın olacak ; Benim kendimle imtihanım bittiğinde senin benimle imtihanın başlayacağı gerçeği

Serdar KURT