Bir an düşündüm. Eskiden nelerden hoşlanırdım şimdi nelerden diye. Eskiden kitap okumayı severdim. Şimdi kendim bir kitap yazmış olmama rağmen elimde kitap yerine telefon ve tablet var. Eskiden denizi severdim. Şimdi ev de Bilgisayarda Deniz manzaralı tatil yerlerini izliyorum. Eskiden fakirdim. İmkanlarımız kısıtlıydı ama hafta sonlarını mutlaka bir piknik, bir sinema ya da akraba ziyaretleriyle geçirirdim. Şimdi ise izleyemediğim dizileri filmleri internetten izleyerek geçiriyorum. Eskiden haber dinlemezdim. Dünyadan bir haberdim. Şimdi haber izliyorum. Sosyal medyadan takip ediyorum ama yine dünyadan bir haberim. Çünkü gerçek anlamda teknoloji esiri olmuş, klavye kahramanları ordusuna katılmışım. Kaçımız bu durumdayız kim bilir? Ben özeleştirimi yaptım ve yaparken de üzüldüm.
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yaşadığımız sürece değişimlerimiz devam edecek elbette.
Her gelişim bir değişimdir ama her değişim ne yazık ki bir gelişim değildir. Çağın getirilerine uymaya çalışırken bizi biz yapan edinimlerimizden de uzaklaşmamaktır aslolan.
Kendi adıma öz eleştiriler için de düşündüm: - Ben tatil deyince dağ - yayla - gece - akar su - sessizlik düşünürdüm hep. Bunları çok uygulayamasam da bu böyleydi, şimdi bu isteklerimin azaldığının farkındayım. - Arkadaşlık ilişkilerim için çok ciddi zaman ayırır ve çok fedakarlıklar yapardım, artık yapmıyorum. - Belki mesleğim gereğidir, hâlâ çok kitap okurum, görseli izlemek de güzel ama onu gözümde canlandırmayı daha çok seviyorum, belki kendime ait olanları kattığım içindir. - Sosyal ilişkilerimdeki olumsuzluklarda her seferinde 'ben nerede hata yaptım acaba?' derdim, şimdi karşı tarafı da sorguluyorum. Sadece kendimi sorgulamakla ilişkilerin düzelmeyeceğini öğrendim çünkü. - Çok geniş sosyal çevremi kendimce nedenlerle taramadan geçirdiğimde, çemberi daralttım.
Benden de bu kadar!..
Ben üzgün değilim, bazı şeyler için geç kaldığımı bile düşünüyorum. :))
evet yazım bir öz eleştiriydi. fakat kendimi eleştirirken aslında bu sosyal yaraya da dikkat çekmek istemiştim. Maalesef yorumunuzda belirttiğiniz gibi işin o tarafı dipsiz kuyu.
Ben üzgünüm çünkü etrafıma baktığımda çocuklarımızın bile bu değişimle gelişirken çocukluklarını bu aletlerin içine hapsettiğini görüyorum. Maalesef hepimiz bu iletişim aygıtlarının esiri olduk. Güzel ve etkili yorumunuz için ayrıca teşekkür ediyorum.
Ben üzgünüm çünkü etrafıma baktığımda çocuklarımızın bile bu değişimle gelişirken çocukluklarını bu aletlerin içine hapsettiğini görüyorum. Maalesef hepimiz bu iletişim aygıtlarının esiri olduk. Güzel ve etkili yorumunuz için ayrıca teşekkür ediyorum.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz