’’Yine yakmış yar mektubun ucunu.’’ Şarkı Sözü



Daha İnternet’in adının duyulmadığı zamanlardı, mektuplaşma işi... Sevgililer kimi zaman sabit telefonla ki her evde de bulunmazdı o zaman, kimi zamanda mektuplar yoluyla haberleşirlerdi... Bir ucu hafif yanık mektuplar ta o zamandan kalma...

Şimdilerde bebeler telefondan mesaj atıp bir kıza ya da bir erkeğe hemen açılıyor, içlerini dökebiliyorlar... Tabi o döktükleri içlerinde, sonrası için pislikler varsa o da hiç iyi olmuyor hem kız hem de erkek açısından...

Yazdın mektubu da, o kadar özendin, ne de olsa biricik sevgilin, sevdiğin kadın o. İki sayfa üç sayfa döşendin. Tam ucunu yakacakken kağıt birden tutuştu, söndüreyim derken, örtüler tutuştu, ev yanacak neredeyse... Annenden babandan bir ton sopa yemeyi de göze alacaksın mutlaka...

Şimdilerde mektup da, mektup diye edebi bir türde kalmadı, yok oldu gitti... Postacıların taşıdığı şeylerin bir çoğu ya kredi kartı ekstresi, ya fatura ya da noterden gelen bir belge ve benzeri dokümanlar... Bazı zaman çek senet protestoları ki zaten onların ucunun yanmasına gerek yok, alanı yakan şeyler...

Hayatımızda tatlı bir hatıra olarak kalacak ucu yanık mektuplar. Zamanında sevgilisine böyle mektup göndermiş olanlarda torunlarına coşku ile anlatacaklar bu durumları, tabi torunlarında can kulağı ile dinlemesi lazım dedelerini...

Hadi o şarkının bir iki mısrasını da buraya sıkıştıralım ’’Yine yakmış yar mektubun ucunu, askerlikte sevda çekmek zor diyor, yükleyip postanın bana suçunu hatırımı teller ile sor diyor.’’ böyle devam edip gidiyor... Tatlı bir hatıra olarak saklayacağız bu mektupları, o ucu yanık sevdaları...