" Herkes kendi ölümünü yaşadı. Kiminin sureti perdeyi titretti, kiminin gelip geçtiği belli bile değildi..."

Kalbine merhamet değmemiş senin

hiç mi sevmedin

Bir kere olsun yaş akmadı mı gözlerinden toz kaçmasından gayrı

Tüylerin diken diken olmadı bir kere bile

Titremedin mi korkmadın mı ürpermedin mi hiç

Yüreğinin yerini arada bir hatırlamadın mı

Annenin müşfik sevecen sesiyle gurban olurum sana cümlesini hiç anlamadın mı

Babanın konuşmadan kaşını çatıp bakışıyla inmedi mi başın bir kere olsun yere

Omzun arada düşmedi mi pişmanlık çekimine yenik düşmedi mi ömrü hayatında

Kuşların sesini duymadın mı fesleğenlerin kokusunu almadı mı burnun hiç

Sahi sen hiç hesapsız kitapsız kendiliğinden gülmedin mi hayatında bir kere

Çayın kahvenin gülün hiç hatırı olamdı mı senin yanında

Allah’ dan c.c korkmadın mı kuldan utanmadın mı

Vicdan merhamet acıma hissin nasıl taşlaştı ki kıydın cana canlara

Sebebin ne olursa olsun vermediğin bir canı almanın bütün insanlığı öldürmek kadar günah olduğu kulağına çalınmadı mı hiç senin

Sahi sen sen sen sana sesleniyorum
Sen hiç nefes almadın mı
Nasıl nefessiz bıraktın nefes alan bir canlıyı
KATİL İNSAN

Yunus Beypınar

#pınargültekin ve katledilen tüm kadınlar için