Hayal nereye götürecek bizi
ve kadın sadece kadınken vokal seste birleşen titreşimlerle aykırı bir geleğe doğru gitmiştik.



Yaylanmasın kimse otlak değil gönlüm.
Aşk değil vefa arıyorum

Değer mi dediniz? Hangi değer?

Ah be kadın ..!
Havsalam almıyor. Senin bu yaptığın düpedüz emanete ihanet. Kalbe zarar.


Yaraların çok ağır. İhtişamın kaybolmuş. Sırtını aynaya vermiş bir dağın burcundasın. İniyorsun işte. Dağlar sana ancak ve ancak hezimet veren...

Bedenin a dan z ye neşter izi. Yüzündeki sancı.... yuzünün gece makyajından düşen bin parça. Kadraja bakan yüzün giderek yoksullaşan cinsten. Sakınmadın ağız boşluğunu.
Bize yüreği güçlü kimseler gerekti.









O gün, gelecek mutlaka…
Pencereyi yıkadığım gün gelecek.
Tamir edilecek enler.
Tahlili olmayacak suretin.
...




Kahverengi gözlerinden birçok şey anlaşılıyordu. Birçok seyi anladım. Gömleğin karelerine takıldı gözüm. İçimden ona "dinle.!" dedim. Ne hoş rastlantıdır aynı gökyüzü. Aynı trabzanda yalnız bırakılmış zehirli ağacın kelamı ne hoştur. Yaşanılan, elbette güzeldi.


İçlendim.
İç sesime kulak verdim.
Belki kendinden kaçıyordur o da. Evet… Muhtemelen.
...



Çok düşündüm.
Tam on ikiden vurdu saat ve sonra ne mi oldu? Gömüldüm maviye ve kareye. Onun en sevdiği şeydi belirsizlik. Belirsizliğin alâsıydım. Hiç gereği yokken gülümsedim. Romantik bir şarkı çalıyordu kafede. Unutma diyordu şarkı. Unutmanın sanatını icra ediyordum. Bulantı sonrası her sıçradığımda bir pay gönülsüzlükte buluyordum kendimi.


Kökenini bilmediğim bir dil gibiydim Eski bir coğrafyadan kalma bir hikaye gibi.


Hikayede,
Kadın adamın nefesiydi Adamsa mağrur... Kadın sevgisini çoğalttı. Kadın hep kuyunun başında. Kuyu, onun icinde...
Tenceresi hep ocağın üstündeydi. Tencerede hedik pişiyordu çoğunlukla. Kadın adamı tüm kalbiyle sevdi. Adam kadına hiç bilmediği bir şeyi öğretti. Kuş ışçiliğini.


Adam öldüğünde kanlı hatırası kaldı kuşların.
Mendile en güzel geçmişini işledi kadın.







Mahvash