Lise 2. sınıfa giderken sınıfımda bir kızdan Yeter den hoşlanmaya başlamıştım. Yeter de bunu belli ediyordum ve aslında Yeter de sinyal vermişti. Bir ay söyleyemedim sonra bu böyle olmayacak diyip cesaretimi topladım Yeter in karşısına geçtim. İçimden geçenleri tüm açıklığıyla anlattım. Yeter şaşırmış gibi yaptı ama aslında farkındaydı ona yakın bir zamanda açılacağımın.

Bana cesaret veren Yeter in davranışlarıydı aslında ama nedense orda reddetti. O an dondum kaldım. Bir süre konuşmamaya çalıştım ama nedense her seferinde Yeter konuşmak için konular üretiyordu. Bir de aynı sınıfta olduğumuz için her gün görüyordum ve her gördüğümde aklıma "bunu duymak çok güzel ama olmaz" sözü geliyordu.

Bir süre böle ben kaçtıkça o geldi ama fark ettim ki bu süreçte ben iyiden iyice bağlanmışım. Kendi kendime madem seviyorum bir kere daha denemeye değer deyip tekrar Yeter in karşısına geçtim.

Bu sefer olumlu cevap verdi o kadar mutlu olmuştum ki anlatamam. Bir ay ilişkimiz kusursuz devam etti. Bir gün okulun camından dışarı bakarken eski sınıf arkadaşımı gördüm. İlk katta olduğumuz için selam verdim öle 1-2 dakika konuştuk bu arada sevdiğim Yeter geldi ve bana sen ne yaptığını zannediyorsun diye çıkıştı.

Ben de ne oldu diye sorunca kızın biriyle camdan cama konuşuyorsun daha ne olacak demesi beni sinirlendirdi. Eğer bu sürede sana güven veremediysem dememle birlikte evet veremedin bu iş bu kadar demesi bir oldu. Şaşırıp kalmıştım. Bu kadar basit miydi bu?

Akşam bir kaç mesaj attım cevap vermedi, aradım açmadı. Yani malum seviyorum Yeter i ve bu kadar uğraştıktan sonra böle bir şey için ayrılmaya değmez diyip hep alttan alan ben oldum. Fakat bir yere kadar değil mi? Artık yeter dedim ve öyle istiyorsan öle olsun dedim.

İlk dönem bitti 2. dönemin başlarından itibaren gözüme bir şey çarptı. Tam 2 senedir yan yana oturduğum, en iyi arkadaşım dediğim, her şeyimi anlattığım kişi yavaş yavaş sevdiğim ve hala sevmekte olduğum kişiye yaklaşıyordu.
Benim hala onu sevdiğimi biliyordu. Nasıl yaptı bunu aklım almıyordu. Sonra baktım ki Yeter ve kankam sandığım kişi iyice birbirine yaklaşmışlardı birbirlerine. O gün okuldan sonra hemen aradım sıra arkadaşımı ve msn ye çağırdım orada durumu anlattım.

"Gördüğüm kadarıyla Yeter ve senin aranda bir şeyler var boş değilsiniz birbirinize karşı " dedim. Ben bunu Yeter in gözlerine baktığımda gözünün içinin parlamasından anlamıştım zaten çünkü ben de ona bakarken gözlerimin içi parlıyormuş. Yeter den hoşlandığını fark ettiğimi ve eğer istiyorsa söylemesi gerektiğini söyledim.

İlk önce şaşırdı tabi beklemiyordu böle bir şeyi. Sonra ya nasıl olur felan dedi. Ardından bizim ilişkimizin onun içinde bittiğini söyledim yani seninle çıkması onu mutlu edecek ve mutlu olması gerekiyor dedim.

Bana eyvallah kanka dedi ve ertesi gün birinin aracılığıyla söylemiş yüzüne söyleme cesaretini gösterememiş. Şu an görüyorum onları gayet mutlular ben her görüşümde ahhhhh diyorum içimden ama sonra onun mutlu olduğunu görmek sevindiriyor ardından doğru yapmışsın o an diyorum.

Arkadaşlar bu sadece eski Türk filmlerinde olur sanıyordum yani bir insanını mutluluğu için bir süreliğine mutsuzluğu göze almak ama anladım ki gerçekten sevince yapabiliyormuşsun.

Ne diyelim bu da benim kaderim olsun bana kız mı yok dedim Yeter kendi kararını vermiş belki de mutlu olmalarıdır. Ben onlara mutluluklar diliyorum. Ama gerçekten güzel bir Alevi aşkım dı olmadı ne diyelim kader kader..

Sami Arlan..