Bu papatyayı, hayatta olan ve olmayan bütün annelerimiz adına bırakıyorum.

Annelik kutsaldır.
Annemden bilirim.
Beni büyütüp bu yaşa getirişini daha doğrusu ben 3 aylıkken beni sütten kesmiş ve bana ablam bakmış ama olsun.
:)
Anneliğin ona ne kadar yakıştığını hiç söylemedim ben.
Söyleyemedim.
Ona ithafen hep bir mahcubiyetim vardı.
Ona karşı hep çocuksu bir utangaçlığım vardı.
Şiirler yazıp okuyamadım mesela onun gül yüzüne karşı.
Hakkını ödeyemeyeceğimi bilmemden sebeptir herhalde.
Demem o ki, ben annemi hep bir papatyaya benzetirim. Papatyaları sevmem en başta annemin sayesindedir.
Mümkün olsaydı eğer dünyanın bütün papatyalarına bunu dile getirmek isterdim.
Sizi derdim, annem için seviyorum.
Narin, zarif, naif ve temiz..
İşte böyle geçti benim çocukluğum.
Annem hep başımı okşayarak uyuturdu beni. Bıkmadan, sıkılmadan, yorulmadan, üşenmeden hep böyleydi..
Eğer anneniz yaşıyorsa kıymetini bilin.
Hiçbir şeyin değerini bilmenize gerek yok, annenizden başka.
Anne kutsaldır, anne topraktır, vatandır, emektir ve cennettir.
Diyeceklerim anneler adına insanoğlunadır;
Anneniz yanınızdaysa kucaklayın, sarılın.
Uyuyorsa yanağına usulca bir öpücük kondurun.
Yaşıyorsa şükredin.
Vefat etmişse dua edin.
Allah bütün annelerimize uzun ömürler versin.
Senin de anneler günün kutlu olsun annem.
Yanında olamıyorum bağışla beni.
Bugünler de geçecek elbet.
Yeniden kavuşacağım sana.
Yeniden başımı okşayarak uyutacaksın beni.
Biliyorum annem.
Sana yazdığım şiirleri okumadan, şiir olmayacaksın annem..
Bütün kalbimle,
Sevgimle,
Sen hiç eksik olma anne.
Hiç eksilme benden.
Ben hiç büyümem.
Sen yeter ki başımda ol anne.
Sen benim ilk şiirim ve ilk kadınımsın anne.
Sen hep yüreğimdesin.
Kalp atışlarını hissettiğim..
Yegane güzelliklerin mimarı anneme ve bütün anneler adına...

#annelergünü