Çok sevgili Şair Hanım’a,

Epey olmuştu konuşmayalı.
Kavak yelleri, söğüt ağacı ve çay sözümüz var derken, aradan aylar geçti.
Yıllar geçti.
Beklenen gün gelmişti.
Uzun bir uzaklık seyreliyordu.
Birbirlerine sarılmaları için aralarında yarım kilometrelik bir mesafe kalmıştı.
Uzaktan baktılar birbirlerine.
İkisi de gözlerini ayırmaksızın yavaşça yürümeye başladılar.
Yürüdüler, yürüdüler ve yürüdüler.
İkisinin de gözleri, gözlerine kilitlenmişti. Şehir yerinden oynasa ya da bir dağ yıkılsa umurlarında değildi.
Çünkü insan, insana kavuşmuştu.
Bundan daha samimi ve anlamlı bir durum yoktu.
Adam ve kadın..
Birbirlerine iyice yaklaştılar.
Son bir kaç adım kalmıştı.
Adam gözleri dolmuş sarıldığı an hüngür hüngür ağlamayı bekliyordu.
Kadının ise gözlerinden akan yaşları gökyüzü görse utanırdı bulutlar görse yıldırım düşebilirdi. O kadar güzel ağlıyordu kadın.
Farkettirmeden..
Kanlı gözleriyle ağlamaktan helak olmuş bir şekilde zar zor yürüyordu.
Sonunda adam ve kadın,
Sarıldılar birbirlerine.
Tek kelime etmeden,
Saatlerce öylece durdular.
Adam saçlarını kokladı kadının.
Hasretine son vermiş olmasının mutluluğunu yaşıyor ve hasretini çektiği saçlarının kokusunu nefesinin sıcaklığını hissediyordu.
İkisi de ağlıyor ve ikisi de sımsıkı sarılmışlardı birbirlerine.
Öyle sıkıca sarılmışlardı ki, deniz üzerlerine dalgalansa yıkılmayacaktılar.
Sonunda sarılma faslı bitmişti.
Hemen yanlarındaki banka oturdular.
Hiç konuşmadan birbirlerine baktılar.
Gülümseyerek gelmişti aşk.
Acı ve hüzün savrulup gitmişti artık.
Sessizdiler.
Yalnızca denizin dalga sesleri ve kıyıya vuran su şaşırtısı vardı.
Adam gözlerini kadının gözlerine çevirip gözleriyle dedi ki;
"Çok özledim seni, sanki yüzyıllardır süren bir savaş gibi. Düştüğüm derinliğin karanlığından çıkmışım da, bulmuşum seni.
Daha nasıl anlatılır bilemem seni anmak, seni sevmek. Kaç kez sana böyle yakından baktım ki.."
Kadın tebessüm etti ve;
"Ben de. İnan ben de yüzyıllardır hasret kaldım sana. İçimdeki bu yangını harlayıp durdum. Sonunda seni buldum. Sadece seni.."
Diyerek bir kez daha sarıldılar birbirlerine sımsıkı,
ve bir daha hiç ayrılmadılar...

"Bu bir hatıra mektubudur."
Şair Ruhlu Adam’dan...
9 Mayıs 2020